شیوع سوش های شیگلا و الگوی مقاومت آنتی میکروبیال آنها در بیمارستان کودکان امیرکلا- شمال ایران

در تعدادی از اسهال های کودکان که نیاز به درمان آنتی میکروبیال دارند، انتخاب صحیح دارو به دانستن سوش های شایع شیگلا و الگوی مقاومت آنتی میکروبیال باکتری ها در آن منطقه بستگی دارد. به منظور پیدا نمودن این اطلاعات در شهر ما، این مطالعه طراحی شده است تا شیوع سوش ها و الگوی مقاومت آنتی میکروبیال شیگلا در کودکانی که با اسهال حاد در بیمارستان کودکان امیر کلای بابل در شمال ایران بستری شده اند را پیدا نماییم.
در این مطالعه تمام کودکان 6 ماهه تا 12 سال که با اسهال حاد طی سال های 2001 تا 2004 در بیمارستان امیر کلا بستری شدند را جهت پیدا کردن سوشهای شیگلا و مقاومت آنتی میکروبیال آنها را مورد مطالعه قرار دادیم. شیوع، خصوصیات فنوتیپیک و الگوی مقاومت آنتی میکروبیال سوش های شیگلا جدا شده از کودکان بستری شده با اسهال حاد مورد مطالعه قرار گرفت.
از 1850 کودک بستری از 6 ماه تا 12 سال با اسهال حاد طی 4 سال تعداد 260 کشت مدفوع مثبت برای شیگلا گزارش گردید (%14.07). الگوی مقاومت بالا برای تری متوپریم- سولفامتوکسازول (%73.84) و آمپی سیلین (%73.84) گزارش گردید در حالی که مقاومت آنتی میکروبیال پایین برای سیپروفلوکساسین (%2.69) و سفوتاکسیم (%2.69) گزارش گردید. شیگلا فلکسنری فراوان ترین سوش (%70) بود و بعد از آن شیگلا سونئی (%30) قرار داشت. هیچ موردی از شیگلا بویدی و شیگلا دیسانتری یافت نگردید.
نتایج مطالعه، مقاومت آنتی میکروبیال جهت انتخاب صحیح آنتی بیوتیک برای شیگلوز در جامعه ما را تعیین نمود. بر اساس یافته های ما سفوتاکسیم برای بیماران کودک و کینولون ها برای بیماران بالغ انتخاب صحیح می باشند. نظارت منظم جهت بررسی تغییرات حاصله در شیوع و الگوی مقاومت شیگلا لازم می باشد.