بررسی میزان بروز چند قلوئی و عوارض آن در دوران نوزادی بیمارستان های وابسته به دانشگاه شیراز

نوزادان حاصل از بارداری های چند قلو در معرض خطرات گوناگونی از قبیل خفگی حین زایمان (آسفیکسی)، کم وزنی، نارسی، صدمات زایمانی و سندرم دیسترس تنفسی هستند. علاوه بر این احتمال مرگ و میر آنها نسبت به نوزادان تک قلو بالاتر است. تاکنون مطالعه ای در این مورد در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام نشده بود. لذا بر این شدیم عوارض ناشی از حاملگی های چند قلو و مرگ ومیر آنها را در این مراکز بررسی نماییم.
در یک مطالعه یک ساله، به روش آینده نگر کلیه نوزادان حاصل از بارداری های چند قلویی که در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز متولد شدند مورد معاینه کامل قرار گرفته و برای مدت یک ماه تحت پیگیری نزدیک بودند. پرونده مادر این نوزادان نیز از نظر سن مادر، سابقه نازایی، عوارض دوران بارداری، مصرف دارو، روش زایمان و عوارض حین زایمان مورد بررسی کامل قرار گرفت. اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل آماری شد.
ظرف مدت یک سال تعداد 259 نوزاد با وزن تولد بیش از 500 گرم حاصل از بارداری چند قلو متولد شدند. میزان بروز دوقلویی، سه قلویی و چهارقلویی به ترتیب 232، 7 و 2 در هر 10.000 تولد زنده بود. میانگین سن حاملگی در دوقلوها 35±3.5 هفته در سه قلوها 31±4 هفته و میانگین وزنی دوقلوها 2184.92±606 گرم و در سه قلوها 1598.3±687 گرم بود. شایع ترین عارضه ای که در دوران نوزادی مشاهده شد سندرم دیسترس تنفسی بود (6/46%) که شایع ترین دلیل مرگ ومیر این نوزادان نیز محسوب می شود. بین آسفیکسی حین تولد با وزن نوزادان رابطه معکوس مشاهده شد (P<0.001). مرگ ومیر نوزادانی که با روش طبیعی بدنیا آمده بودند بیش از آنهایی بود که به روش سزارین متولد شده بودند (P=0.04). موارد چند قلویی در فصول مختلف سال تفاوت معنی داری نداشت.
میزان بروز چند قلویی در بیمارستان های وابسته به این دانشگاه به دلیل اینکه بیمارستان مرجع هستند بیشتر بود. هر چه تعداد قل ها بیشتر بود احتمال نارس به دنیا آمدن آنها و کم وزن تر بودن آنها بیشتر بود. هر چه وزن زمان تولد کمتر بود احتمال وقوع آسفیکسی در دوقلوها بیشتر بود. مرگ ومیر نوزادان چندقلویی که با روش طبیعی بدنیا آمدند بیشتر بود.