کاهش بروز عفونت ادراری در پسران ختنه شده

عفونت ادراری یکی از عفونت های باکتریال شایع در کودکان است که می تواند منجر به آسیب کلیوی به ویژه در دوره شیرخوارگی شود. در اوایل شیرخوارگی عفونت ادراری در پسران از شیوع بیشتری در مقایسه با دختران برخوردار است. مخاط پره پوس محل کلونیزاسیون باکتری های مسبب عفونت ادراری است. هدف از این مطالعه بررسی اثر ختنه کردن در پیشگیری از عفونت ادراری در پسران کمتر از 6 سال و تعیین سن مناسب ختنه بود.
بطور آینده نگر در طی یک دوره هفت ساله 166 پسر ختنه نشده کمتر از 6 سال مبتلا به عفونت ادراری که در شرح حال، معاینه فیزیکی، سونوگرافی سیستم ادراری و سیستوگرافی یافته ای به نفع آنومالی سیستم ادراری نداشتند به دو گروه تقسیم شدند. گروه الف شامل 79 کودک در محدوده سنی 2 ماه تا 5/5 سال (±3.1 11.3 ماه) بلافاصله بعد از درمان عفونت ادراری ختنه شدند و به مدت 6 ماه با انجام کامل ادرار (U/A) و کشت ادراری (U/C) هر 1 تا 2 ماه پیگیری شدند. گروه ب شامل 87 نفر در محدوده سنی 40 روز تا 5/5 سال (3.4 ± 12.1 ماه) بعد از درمان عفونت ادراری به مدت شش ماه با انجام U/A و U/C هر 2-1 ماه پیگیری شدند. سپس ختنه شدند و به مدت 6 ماه بعد از ختنه به همین طریق مورد بررسی و پیگیری قرار گرفتند.
سن شایع عفونت ادراری در پسران دوره شیرخوارگی است (3.2 ± 11.7 ماه). در گروه الف (ختنه شده) 2 مورد بروز عفونت ادراری داشتیم و در گروه ب در 6 ماه قبل از ختنه 12 مورد بروز عفونت ادراری و در شش ماه بعد از ختنه یک مورد عفونت ادراری رخ داد. دفعات ایجاد عفونت ادراری در گروه الف (6 ماه بعد از ختنه) و گروه ب (6 ماه قبل از ختنه) مقایسه شدند که از تفاوت معنی دار برخوردار بودند. (009/0=p) در گروه ب بروز عفونت ادراری در 6 ماه قبل از ختنه با 6 ماه بعد از ختنه مقایسه شد و اختلاف معنی دار بود (001/0>p).
نظر به شیوع عفونت ادراری در شیرخواران و عوارض خطیر آن بایستی هرچه زودتر با ختنه کردن پسران در دوره نوزادی از عفونت ادراری پیشگیری کنیم. با توجه به نقش ختنه کردن در پیشگیری از عفونت ادراری توصیه می شود پسران ختنه نشده با یک نوبت عفونت ادراری که در شرح حال، معاینه فیزیکی، سونوگرافی سیستم ادراری یافته ای به نفع آنومالی سیستم ادراری ندارند، ختنه شوند و با انجام آزمایش کامل و کشت ادرار پیگیری شوند.