اپیدمی بیماری وبا در ایران در سال 1384

بیماری وبا تا به حال پاندمی های متعدد ایجاد کرده و به علت مرگ و میر قابل توجه همواره سبب نگرانی بین المللی از دیدگاه بهداشت عمومی شده است. در ایران نیز از چهل سال قبل سابقه ثبت شده بروز مداوم با اپیدمی های پراکنده وجود دارد. این مطالعه به بررسی آخرین اپیدمی بیماری وبا در کشور که در سال 1384 رخ داد می پردازد.
این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی بر روی کل مبتلایان به بیماری وبا در طی سال 1384 در کشور انجام شد. از کلیه موارد مشکوک به بیماری وبا نمونه سواپ رکتال تهیه و از نظر ویبریوکلرا کشت داده شده و سروتایپ آن ها تعیین گردید. داده های کلیه مواردی که به تایید آزمایشگاه رسیده در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است.
از تعداد 354000 نمونه ارسالی به آزمایشگاه های مراکز بهداشت شهرستان های کشور 1133 مورد قطعی ابتلا به ویبریو کلرای التوربا سروگروپ O1 تایید شد. بیماری در محدوده 26 دانشگاه علوم پزشکی کشور (از 41 دانشگاه) گزارش شد، 80% مبتلایان ساکن مناطق شهری و 20% ساکن مناطق روستایی بودند. میزان ابتلا بین زن و مرد تفاوت معنی داری نداشت. اکثر مبتلایان در گروه سنی 39-15 سال (60%) قرار داشتند. 98% میکروارگانسیم های جدا شده سروتایپ اینابا و تنها 2% سروتایپ اوگاوا بودند. تعداد 12 نفر از مبتلایان فوت نمودند و میزان کشندگی بیماری برابر با 1.06 درصد بود.
به رغم پیشرفت های مناسب بهداشتی کشور، به دلایل مختلف از جمله همجواری با کشورهای با اندمیسیتی بالای بیماری، عدم دسترسی کامل به آب آشامیدنی سالم در برخی مناطق روستایی کشور، عدم رعایت نکات بهداشتی فردی و نبود سیستم های دفع و تصفیه فاضلاب همچنین بیماری و با یک اولویت بهداشتی کشور محسوب می شود و باید برنامه های آمادگی با اپیدمی های احتمالی آن مورد حمایت قرار گیرند.