شناسایی لژیونلا در شبکه های آب وسیستم تهویه بیمارستان

لژیونلا یک باکتری آبی همه جایی بوده و توانایی بقا در آب های با درجه حرارت و PH گوناگون، مواد مغذی و اکسیژن را دارد. سیستم های آب گرم محیط ایده آلی برای رشد مناسب این باکتری فراهم می نمایند. آب یکی از منابع معمولی انتقال دهنده لژیونلا در بیماران بستری شده در بیمارستان ها می باشد. تشخیص اولیه لژیونلوزیس در داخل بیمارستان ها برای درمان صحیح و کنترل و ممانعت از بروز بیماری ضروری می باشد. هدف از مطالعه حاضر شناسایی لژیونلا در سیستم های توزیع آب بیمارستانی می باشد.
در این تحقیق توصیفی نمونه های آب سرد و گرم در ظروف 5 لیتری عاری از آلودگی جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل و سپس هر نمونه آب بلافاصله با استفاده از سیستم فیلتراسیون غشایی تلغیظ شد. محیط کشت BCYE آگار فرموله مطابق پروتکل ساخته شد. جهت حذف باکتری های مزاحم نمونه ها تیمار اسیدی و حرارتی گردیده و از هر نمونه آب تیمار شده دردو پلیت کشت و کلنی های رشد کرده از طریق ویژگی های مورفولوژی و بیوشیمیایی شناسایی گردیدند. همچنین کلنی های رشد کرده مجددا روی محیط BCYE غنی نشده کشت داده شد و پس از اطمینان از عدم رشد انتصابشان به لژیونلا مورد تایید قرار گرفت. همچنین از متد PCR جهت تایید بعضی از نمونه های مثبت و منفی از نظر کشت و صحت کار استفاده گردید.
از 110 نمونه از واحدهای سیستم تهویه، دوش حمام و نبولایزر 29 مورد مثبت با استفاده از متد کشت تشخیص داده شد. بیشترین میزان مثبت مربوط به نبولایزر و کمترین میزان مربوط به دوش حمام بود. از میزان 26.6 درصد نمونه های مثبت لژیونلا در سیستم تهویه 13.3 درصد مربوط به چیلر و 13.3 درصد مربوط به کولر بود. از میزان 20 درصد نمونه های مثبت دوش حمام 16.4 درصد مربوط به دوش آب گرم و 3.6 مربوط به دوش آب سرد بود. میزان PH و کلر نمونه های آب با روش DPD اندازه گیری شد و میزان کلر 2.2, 0.4, 0.3, 0.22, 0.2, 0.18 بر حسب میلی گرم در لیتر و میزان PH نیز مقادیر 7.6, 7.4, 7.2, 6.8, 6.6 اندازه گیری شد.
بیمارستان های مورد مطالعه همگی از آب تصفیه شده شهری استفاده می نمودند با این حال میزان 26.4 درصد نمونه های مربوط به آنها عامل بیماری بودند که از نوعی مقاومت یا ضد عفونی ناقص و موفقیت این باکتری خبر می دهد. روش های رایج تصفیه و گندزدایی آب برای پاکسازی شبکه آب از این میکروارگانیسم ها کافی نیست. اکثر آزمایشگاه های مرجع به خاطر اطمینان بالاتر و دقت و سرعت افزونتر در کنار کشت باکتری از روش های تشخیصی مکمل نیز بهره می جویند. برای کنترل لژیونلا روش های ضد غفونی کننده حرارتی، سیستم حرارتی فوری، هیپرکلریناسیون، مونوکلر آمین، دی اکسید کلراین، یونیزاسیون مس- نقره، استریلیزاسیون با اشعه و فیلتراسیون استفاده می گردد.