بررسی رابطه علایم بالینی، یافته های آزمایشگاهی و پرتونگاری با مرگ و میر از پنومونی در سالمندان

پنومونی اکتسابی از جامعه چهارمین علت شایع مرگ در افراد با سن بالای 65 سال است. با توجه به افزایش شیوع و میزان مرگ و میر ناشی از پنومونی در افراد سالمند شناسایی عوامل موثر بر پیش آگهی پنومونی می تواند به کاهش میزان مرگ و میر در این گروه سنی منجر شود.
در یک مطالعه مورد- شاهدی بیماران با سن بالای 65 سال که با تشخیص پنومونی اکتسابی از جامعه در طی سال های 1375 تا 1383 در بیمارستان های امام خمینی، امیراعلم و شریعتی بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. 22 بیمار سالمند مبتلا به پنومونی که بعلت این بیماری فوت کرده بودند به عنوان گروه مورد و 88 بیمار سالمند مبتلا به پنومونی که با بهبودی کامل مرخص شده بودند به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. یافته های بالینی، آزمایشگاهی و اطلاعات دموگرافیک مورد نیاز از پرونده پزشکی بیماران جمع آوری و ثبت گردید. داده ها با استفاده از مربع کای در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شد.
بر اساس نتایج بدست آمده، مشخص شد از بین عوامل متعدد مورد بررسی، وجود نقص ایمنی، اسیدوز متابولیک، آنمی و هیپوتانسیون و وجود اختلال سطح هوشیاری در بدو بستری با افزایش میزان مرگ و میر بیماران همراه است (P<0.05) با استفاده از نتایج این مطالعه می توان یک الگوی پیش بینی کننده برای تعیین میزان مرگ و میر در افراد سالمند مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه در نظر گرفت. توصیه می شود در برخورد اولیه با بیمارانی که دارای عوامل خطر مذکور هستند اقدامات تشخیصی و درمانی هر چه سریعتر صورت گیرد تا پیش آگهی بیماران را بهبود بخشد.