ویژگی های ژئوشیمیایی چینه های فامنین در ایران (برش میغان) و مراکش (برشهای مراکیب و بو)

تعدادی نمونه آهنی شده از چینه های فامنین ایران و مراکش جمع آوری شد. این نمونه ها تحت آزمایش فعالیت نوترونی (NAA) واقع شده و برخی اطلاعات درباره تغییرات ژئوشیمیایی پس از رسوب گذاری آنها به دست آمد. نمونه های جمع آوری شده شامل گرهکهای آهنی شده و قطعاتی از بازوپایان، گونیاتیتها و شکم پایان از انتهای سازند خوش ییلاق در منطقه میغان در ایران و راس عضو H از برش بو تسرفین در مراکش است. براساس اطلاعات به دست آمده از آزمایش فعالیت نوترونی (NAA) نمونه های جمع آوری شده برشهای فوق با هم مقایسه شدند. براساس این مقایسه، شباهت گسترده ای بین نهشته های فامنین ایران و مراکش از نظر ترکیب شیمیایی و عناصر کمیاب (دی اکسید تیتانیم و لوتسیوم) به دست آمد. همچنین تشابه بین شکل، بافت عمومی و جنس بلورها در نمونه های هر دو کشور آشکار شد. به نظر می رسد بلورهای آهنی در نمونه ها، در ابتدای رسوب گذاری به شکل پیریت بوده و در نهایت به هماتیت تبدیل شده است. به احتمال زیاد محیط رسوبی در ابتدا ژرف و کم اکسیژن بوده و سپس در اثر بالا آمدگی کف حوضه، به یک محیط کم ژرفا و اکسیژن دار تبدیل شده است.