ارزش اخباری یافته های بالینی و رادیولوژیک در تشخیص اولیه انواژیناسیون

انواژیناسیون شایعترین اورژانس شکمی و دومین علت شایع انسداد روده در کودکان زیر دو سال است و تاخیر در تشخیص و درمان مناسب می تواند خطرناک و حتی کشنده باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارزش تشخیصی یافته های بالینی و اقدامات رادیولوژیک جهت تشخیص زودهنگام این بیماری اورژانسی م یباشد. در این مطالعه مقطعی 160 بیمار با تشخیص نهایی انواژیناسیون انتخاب شدند. پس از جمع آوری اطلاعات هر بیمار از جمله سه یافته بالینی اصلی (تریاد) شامل: دل درد کولیکی، توده شکم، دفع مدفوع قرمز به ترتیب حساسیت، اختصاصی بودن و ارزش SPSS ژله ای و یافته های رادیولوژیک با استفاده از نرم افزار اخباری مثبت و منفی هر یک از این یافته ها در تشخیص این بیماری تعیین شد. 21 درصد بیماران / 50 ماهگی بودند. در 9 – 63 % بیماران پسر بودند. اکثر بیماران در سنین 10 / 1 وجود همزمان تریاد وجود داشت. دل درد کولیکی، توده شکم، دفع مدفوع قرمز ژله ای، سونوگرافی و باریم 94 درصد و / 83 و 4 /3، 91/4، 87/9، 69/ انما از نظر تشخیص بیماری به ترتیب دارای حساسیت حدود 3 87 و /6، 56/6، 45/1، 85/ 88 درصد و ارزش اخباری مثبت 8 / 72 و 9 /7، 45/6، 39/2، اختصاصی بودن 20 65 و 80 درصد بودند. /3، 87/2، 85/1، 8/ 97/1 درصد و ارزش اخباری منفی 5 یافته های ما نشان داد که در مرکز مورد بررسی، برخلاف سایر مراکز دنیا نه تنها از باریم انما بیشتر استفاده شده بود، بلکه ارزش تشخیصی آن هم کمتر بوده است. از طرفی هم برای همه بیماران سونوگرافی نشده و ارزش تشخیصی آن نیز از باریم انما کمتر بوده است. لذا با توجه به افزایش نقش سونوگرافی در تشخیص و نیز درمان این بیماری، لزوم آموزش بیشتر دستیاران و متخصصین رادیولوژی و حتی رشته های دیگر از جمله اطفال و جراحی برای استفاده بیشتر از آن وجود دارد