اثر گشادکنندگی بخش هوایی فراسیون سفید در آئورت سینه ای موش صحرایی دیابتی نر

با توجه به افزایش روزافزون بروز آترواسکلروز و بیماری های قلبی – عروقی در دیابت قندی و نقش اختلال در پاسخ گشادشدگی عروقی در بروز این مشکلات، در این بررسی اثر مصرف خوراکی بخش هوایی به مدت دو ماه بر پاسخگویی گشادشدگی آئورت ایزوله در مدل (Marrubium Vulgare) فراسیون سفید تجربی دیابت قندی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه تجربی، موشهای صحرایی نر از نژاد ویستار به تعداد 32 بطور کاملا تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با فراسیون دیابتی و دیابتی تحت درمان با فراسیون تقسی مبندی شدند. برای دیابتی شدن موشها از داروی استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلیگرم بر کیلوگرم بطور داخل صفاقی استفاده شد. دو گروه تحت تیمار با فراسیون نیز پودر این گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با یک 1 دریافت نمودند. پس از گذشت دو ماه پاسخ گشادشدگی به استیل کولین در حلقه های آئورت / نسبت وزنی 15 سینه ای پیش منقبض شده با کلروز پتاسیم و نور آدرنالین با استفاده از بساط بافت ایزوله مورد بررسی قرار گرفت.

میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی افزایش معن یداری را در هفته های چهارم و هشتم در مقایسه با در حالی که میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی با فراسیون کاهش، (P<0/ هفته قبل از آزمایش داشت (001 معنی داری را در مقایسه با گروه دیابتی نشان نداد. بعلاوه پاسخ رفع انقباضی در گروه دیابتی تحت درمان با و نورآدرنالین (P<0/ فراسیون به استیل کولین در مورد حلق ه های پیش منقبض شده با کلرور پتاسیم (05 بطور معنی دار بیشتر از گروه دیابتی درمان نشده بود. هیچ گونه تغییر معنی دار در پاسخ رفع (P<0/05) انقباضی در گروه کنترل تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نگردید.

بطور خلاصه می توان گفت که مصرف خوراکی فراسیون به مدت 2 ماه در بهبود پاسخ گشادشدگی سیستم عروقی و احتمالا در جلوگیری از بروز هیپرتانسیون در موشهای صحرایی دیابتی موثر م یباشد.