ارزش تشخیصی نسبت پروتئین به کراتینین نمونه ادرار تصادفی در بیماران مشکوک به پرهاکلامپسی

پره اکلامپسی یکی از سه علت شایع مرگ و میر مادران و قابل اعتمادترین معیار مورتالیتی و موربیدیتی جنین محسوب می گردد. لذا یافتن روشی که تشخیص سریع تر را امکان پذیر سازد، می تواند از این عوارض بکاهد. این مطالعه به منظور ارزش تشخیصی نسبت پروتئین به کراتی نین نمونه ادرار تصادفی در تشخیص پروتئینوری در بیماران مشکوک به پره اکلامپسی در بیمارستان فاطمه الزهرا و امام خمینی (ره) ساری انجام شد.

این مطالعه آینده نگر روی 150 نفر زن مشکوک به پره اکلامپسی بستری در مرکز آموزشی - درمانی امام خمینی (ره) ساری در سال 1382 که عفونت ادراری، تب، بیماری کلیوی نداشتند و سیگاری نبودند، انجام شد. جمع آوری ادرار 24 ساعته برای تعیین میزان پروتئین دفع شده و یک نمونه تصادفی ادرار برای تعیین نسبت پروتئین به کراتی نین دفع شده تهیه و به آزمایشگاه ارسال شد. نتایج آزمایش ها همراه با یافته های دموگرافیک در پرسشنامه ای ثبت گردید. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار آماری SPSS و آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.

بین نسبت پروتئین به کراتی نین نمونه تصادفی ادرار و میزان پروتئین دفع شده در ادرار 24 ساعته هبستگی معنی داری وجود داشت (P<0.05، r=0.37). در ضمن مناسب ترین حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی نسبت پروتئین به کراتی نین به عنوان روش جایگزینی سنجش پروتئین ادرار 24 ساعته زمانی است که این نسبت 0.175 باشد.

با توجه به همبستگی معنی داری که بین نسبت پروتئین به کراتی نین و میزان پروتئین دفع شده در ادرار 24 ساعته وجود دارد، آزمون نسبت پروتئین به کراتی نین با نسبت 0.175 می تواند جایگزین سریع و قابل اعتمادی برای آزمون سنجش پروتئین ادرار 24 ساعته باشد.