بررسی مقایسه ای استفاده از دوز اولیه (Priming Dose) پانکرونیوم و آتراکوریوم از نظر زمان ایجاد شلی کافی برای لوله گزاری تراشه

شل کننده های عضلانی امروزه به عنوان یکی از داروهای اساسی جهت فراهم آوردن شرایط مناسب لوله گزاری تراشه و جراحی می باشند. با توجه به این که در اکثر شرایط، نیاز به لوله گذاری تراشه در زمان کوتاه می باشد و اکثرا شل کننده های غیر قطبی موجود دارای شروع اثر نسبتا طولانی هستند، در این مطالعه تکنیک مقادیر اولیه (Priming) در مورد داروی آتراکوریوم و پانکرونیوم جهت ایجاد شلی سریع و مطلوب در هنگام لوله گذاری تراشه مقایسه شد.
65 بیمار با کلاس یک ASA در این مطالعه آینده نگر وارد شدند و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه «الف» پانکرونیوم و در گروه «ب» آترکوریوم تجویز شد. در ابتدا مقادیر اولیه (Priming) به صورت 20 درصد مقدار کلی شل کننده تزریق شد. با دستگاه محرک عصبی محیطی، قدرت کشش عضلانی (Twitch) ثبت شد و با از بین رفتن بیش از 80 درصد قدرت کشش عضلانی لوله گذاری انجام شد. زمان از بین رفتن کامل کشش عضلانی نیز ثبت شد.
متوسط زمان تزریق مقادیر اولیه شل کننده تا زمان لوله گذاری در گروه پانکرونیوم 47/94 ثانیه و در گروه آتراکوریم 9/142 ثانیه بود که با همدیگر اختلاف معنی داری داشتند(01/0p<). اگر جهت لوله گذاری تراشه تا زمان از بین رفتن پاسخ کشش عضلانی صبر شود، باز هم زمان مربوط به پانکرونیوم به طور قابل توجهی کوتاه تر از آتراکوریوم خواهد بود (01/0p<).
در تکنیک Priming، با پانکرونیوم زمان لوله گذاری تراشه به طور قابل توجهی کوتاه تر از آتراکوریوم می باشد. بنابراین در صورت نیاز به شلی سریع تر و با توجه به شرایط بیمار، پانکرونیوم شل کننده بهتری از آتراکوریوم می باشد.