بررسی سطح حساسیت سوسری های آلمانی نسبت به حشره کش های پیرتروئید در بیمارستان های شهر ساری در سال 1383

سوسری ها از جمله ناقلین مکانیکی هستند که در انتقال عوامل بیماریزای مختلف نقش بسزایی دارند. مطالعه حاضر به منظور تعیین سطح حساسیت سوسری ها نسبت به حشره کش های پیر تروئید در بیمارستان های امام خمینی(ره) وبوعلی در سال 1383 انجام گرفت.
کلیه آزمایشات به روش تماسی(Contact) انجام گرفت. دراین مطالعه پس ازجمع آوری سوسری های آلمانی از بیمارستان ها، نمونه ها به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. نمونه های جمع آوری شده با سه نوع حشره کش پرمترین 92 درصد- دلتا مترین 98 درصد و سایپرمترین 92 درصد مورد آزمایش قرار گرفتند. نمونه های آزمایش در گروه های 10 تایی با استفاده از حشره کش حل شده در استون و نمونه های شاهد با بوکال های آغشته به استون بدون سم در زمان های مورد نظر تماس داده شدند و پس از 24 ساعت نتایج مورد قرائت قرار گرفت. نتایج حاصله مورد تجزیه و تحلیل آماری به روش پروبیت قرار گرفت و خط رگرسیون و زمان تماس ترسیم گردید و نقاط LT50 - LT90 محاسبه گردید.
پس ازتماس سوسری ها با حشره کش های فوق در زمان های موردنظر و آنالیز پروبیت، نتایج زیر به دست آمد: LT50 برای حشره کش های پرمترین در بیمارستان امام خمینی 24/20، بیمارستان بوعلی 87/19 و برای سوش حساس 89/8 دقیقه و برای حشره کش های دلتامترین در بیمارستان امام خمینی 30/19، بیمارستان بوعلی 60/17 و برای سوش حساس 8/8 دقیقه و هم چنین سایپرمترین در بیمارستان امام خمینی 64/19، بیمارستان بوعلی 66/18 و برای سوش حساس 64/8 دقیقه. LT90 برای سوش های بیمارستان امام خمینی 91/42، 21/41، 38/37 دقیقه و در بیمارستان بوعلی 59/42، 88/40، 05/34 دقیقه و برای سوش حساس 58/17، 43/18، 28/ 17 دقیقه به دست آمد. نسبت مقاومت حشره کش های پیرتروئید بر روی سوش بوعلی برای پرمترین 23/2 برای دلتا مترین 2 و برای سایپرمترین 15/2 و در بیمارستان امام خمینی برای پرمترین2/2 برای دلتامترین 19/2 و برای سایپرمترین 27/2 بوده است.
با توجه به LT90-LT50 و هم چنین نسبت های مقاومتRR در نژادهای سوسری های آلمانی با حشره کش های پرمترین- دلتا مترین وسایپرمترین مورد آزمایش مشخص گردید که سوسری ها نسبت به این حشره کش ها دارای تحمل (Tolerance) هستند و با توجه به گسترش روند مقاومت به پیر تروئیدها در دنیا، این تحقیق استفاده از حشره کش های دیگر و روش های کنترل مناسب تر را مانند بهسازی محیط و مدیریت محیط سمپاشی متناوب و چرخشی و استفاده از روش های تلفیقی را جهت کنترل آفت مورد تاکید قرار می دهد.