بررسی سبک یادگیری دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 1384

اساسا هر کس ترجیحا با یک شیوه خاص بهتر یاد می گیرد. گرچه اساتید باید شیوه تدریس خود را با سبک یادگیری دانشجویان تطبیق دهند. اما به نظر می رسد در اغلب کلاس های درس کمتر به این مقوله مهم توجه می شود که ممکن است باعث افت کارآیی تدریس گردد.
این مطالعه به منظور بررسی سبک یادگیری دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی کاشان در سال 1384 انجام گرفت.
این مطالعه یک پژوهش توصیفی- تحلیلی است که در آن 130 نفر از دانشجویان رشته های پرستاری، بهداشت و مامایی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد شده بر اساس مدل Joy Reid که در آن 30 سوال در 6 حیطه یادگیری شامل دیداری، علمی (کار در فیلد و آزمایشگاه)، شنیداری، گروهی و انفرادی، حرکتی (مشارکت علمی در کلاس درس)، تهیه و بر اساس مقیاس درجه بندی لیکرت تنظیم شده بود، استفاده شد.
از 130 دانشجوی مورد مطالعه 32.3 درصد مذکر و 67.7 درصد مونث بودند. 45.4 درصد دانشجوی پرستاری، 40 درصد دانشجوی بهداشت و 14.6 درصد دانشجوی مامایی بودند. میانگین نمره حیطه های مختلف یادگیری از حداقل 29.2 مربوط به یادگیری گروهی تا حداکثر 38.7 مربوط به مشارکت علمی در کلاس بود. بین نمرات سبک یادگیری با توجه به جنس دانشجو و رشته تحصیلی، تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
با توجه به نتایج به دست آمده که حاکی از تنوع در سبک یادگیری دانشجویان دارد و همچنین تفاوت بین سبک های یادگیری، لازم است اساتید در زمان تهیه طرح درس از تدریس با یک روش اجتناب نموده و بسته به نوع درس از روش های متنوعی برای تدریس استفاده کنند.