بررسی عملکرد آموزشی پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کرمان از دیدگاه بیماران در حال ترخیص از بخش های داخلی و جراحی

آموزش به یک بیمار یکی از اصول اساسی در حرفه پرستاری می باشد. پرستاران موظف به انجام نقش آموزشی خود بوده تا موجبات رضایت بیمار را فراهم نموده، بهبودی را سرعت بخشیده و میزان بستری مجدد را کاهش دهد.
این پژوهش با هدف تعیین عملکرد آموزشی پرستاری شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کرمان از دیدگاه بیماران در حال ترخیص از بخش های داخلی و خارجی صورت گرفته است.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی، حجم نمونه بر اساس مطالعه مقدماتی 396 نفر برآورد گردید و نمونه گیری به صورت متوالی صورت گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه ای پژوهشگر- ساخته که حاوی ویژگی های فردی و موارد مربوط به عملکرد آموزشی پرستاران در 6 حیطه بود، پس از تایید شاخص روایی محتوا (ضریب 0.8 تا 1 برای هر سوال) و پایایی ثبات درونی (ضریب آلفا کرونباخ 0.93) مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از شاخص های مرکزی، پراکندگی و آزمون های مان وایتنی یو، کروسکال والیس و فریدمن تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد که بیشتر آزمودنی ها مذکر (62 درصد)، متاهل (66.4 درصد) در گروه سنی بالای 50 سال (32.6 درصد)، بی سواد (30.55 درصد) و بدون سابقه بستری (40.7 درصد) بودند. نتایج مربوط به عملکرد آموزشی پرستاران نشان داد که در حیطه های ماهیت و شناخت بیماری، 19 درصد، عوارض بیماری 23 درصد، دارو 43 درصد، فعالیت 32.07 درصد، تغذیه 42.8 درصد و سایر موارد 41.3 درصد موارد آموزش داده شده بود (آموزش کامل و نسبی). در مقایسه نمره کل عملکرد آموزشی پرستاران با توجه به ویژگی های فردی، اختلاف معنی داری بر حسب جنس، بیمارستان و تحصیلات مشاهده گردید (p<0.05)، به گونه ای که بیماران مونث نسبت به مذکر و بیماران دارای تحصیلات بالاتر نسبت به افراد دارای تحصیلات پایین تر و شاغلین در بیمارستان C نسبت به سایر بیمارستان ها، نمره بالاتری به عملکرد آموزشی پرستاران دادند.
با توجه به پایین بودن درصد آموزش (آموزش کامل و نسبی) در کلیه حیطه ها از نظر بیماران مورد مطالعه، عملکرد پرستاران مطلوب نبوده و باید در زمینه بالا بردن سطح آگاهی آنها نسبت به اهمیت آموزش به بیمار، اقدامات لازم از سوی مسوولین مستقیم این حرفه صورت پذیرد.