مطالعه تاثیر روغن های فرار برخی از گیاهان سنتی بر روی باکتری استافیلوکوک اورئوس در پنیرهای صنعتی

در این تحقیق تاثیر روغن های فرار گیاهان نعناع، زیره، ترخان، آویشن و پونه در دو غلظت (نزدیک به MIC هر روغن فرار) بر روی جمعیت باکتری استافیلوکوکوس ارئوس در پنیر سفید ایرانی بررسی شد.
برای این منظور تعداد 25 بسته 100 گرمی پنیر برای هر غلظت روغن فرار در نظر گرفته شد و غلظت های 0.3و 0.4 درصد روغن های فرار گیاهان نعناع، پونه، زیره و ترخان و غلظت های 0.1 و 0.2 درصد برای روغن های فرار گیاه آویشن استفاده شد، سپس به هر یک از بسته های پنیر باکتری استاف به تعداد 106 در هر گرم تلقیح شد. در کنار نمونه های مورد بررسی تعداد 25 بسته پنیر بدون روغن های فرار به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و به همان تعداد باکتری استاف در آنها تلقیح گردید. پنیرهای مورد استفاده پاستوریزه بوده و از نظر شرایط تولید یکسان بودند.
نمونه ها به همراه شاهدها در سردخانه 12 درجه سانتی گراد (دمای مناسب برای رسیدن پنیر) برای مدت یک هفته نگهداری گردید و در زمان های صفر، 24، 48، 72 و 168 ساعت از نظر تعداد باکتری تلقیح شده شمارش شدند.
نتایج این بررسی نشانگر این بود که پس از گذشت 168 ساعت تعداد باکتری در گروه های شاهد افزایش یافته است ولی در گروه های تیمار روند کاهش باکتری مشاهده گردید، به طوری که روغن های فرار گیاه آویشن با بیشترین تاثیر به میزان 2 و 3 Log به ترتیب در غلظت 0.1 و 0.2 درصد نسبت به گروه شاهد موجب کاهش باکتری تلقیح شده گردید. پس از روغن های فرار آویشن، روغن های گیاهان زیره، پونه و نعناع تاثیر متوسط در کاهش باکتری از خود نشان دادند، و در نهایت کمترین اثر را بر روی باکتری تلقیح شده روغن های فرار گیاه ترخان به میزان 0.8 و 1.2 Log به ترتیب در غلظت های 0.3 و 0.4 درصد از خود نشان داد.
نتایج این بررسی نشان می دهد که از گیاهان مورد بررسی نه تنها به عنوان یک طعم دهنده طبیعی بلکه به منظور نگهدارنده در پنیر و یا سایر مواد غذایی می توان استفاده کرد.