اثر ورزش بر تغییرات لاکتات خون و بزاق در مصدومین شیمیایی و افراد سالم

آستانه لاکتات که معرف ظرفیت ورزش در افراد است، بالاترین میزان مصرف اکسیژن در طی ورزش بدون بروز اسیدوز لاکتیک می باشد. استاندارد طلایی برای تعیین آستانه لاکتات، اندازه گیری آن در خون است. گزارش شده است که در افراد ورزشکار اندازه گیری لاکتات بزاق می تواند به عنوان یک روش غیر تهاجمی جایگزین اندازه گیری لاکتات خون گردد. این مطالعه طراحی شد تا مشخص کند که آیا اندازه گیری لاکتات بزاق در مصدومین شیمیایی می تواند جایگزین اندازه گیری لاکتات خون گردد.
در این تحقیق 17 مصدوم شیمیایی به طور تصادفی انتخاب شدند. آن ها پس از یک دوره دو دقیقه ای برای گرم کردن، تا حد ممکن روی ارگومتر پدال زدند تا دیگر قادر به ادامه این کار نبودند. لاکتات خون و بزاق قبل، بلافاصله بعد و سی دقیقه بعد از ورزش اندازه گیری شد و با گروه کنترل که افراد سالم بودند و از نظر سن و جنس متناسب شده بودند، مقایسه گردید.
نتایج نشان داد که اگرچه لاکتات خون و بزاق بعد از ورزش در هر دو گروه افزایش می یابد (05/0 p<)، اما این افزایش، همبستگی معناداری را بین لاکتات خون و بزاق نشان نداد.
بحث: در مجموع بر اساس نتایج این مطالعه می توان گفت: اندازه گیری لاکتات بزاق نمی تواند جایگزین مناسبی برای سنجش لاکتات خون باشد.