بررسی اشکالات درمانی مجروحین جنگی اعزامی از بیمارستان های خطوط مقدم جبهه به بیمارستان شهدای تهران

بررسی مسایل و رفع مشکلات درمانی مجروحین جنگی یکی از مهمترین وظایف مدیران درمانی نیروهای نظامی است و اصلاح نواقص آن یکی از اولویت های بهداشت و درمان هر جامعه ای می باشد.
در این مطالعه با بررسی مجروحین جنگی سال های 63 تا 65 که به بخش جراحی مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی شهدا ارجاع گردیده اند، وضعیت خدمات پزشکی ارایه شده و پرونده آنان مورد ارزیابی قرار گرفته است.
از 151 پرونده ای که مورد ارزیابی قرار گرفت، بالغ بر 374 مورد ضایعات متعدد قفسه سینه، شکم، اندام، سر و گردن یافت شد. مواردی که منجر به شهادت، جراحی مجدد یا عوارض پس از درمان شده اند، در حالی که قابل پیشگیری بوده اند، بنابراین، به عنوان درمان نامناسب قلمداد شده اند.
در 222 ضایعه (60 درصد از کل ضایعات) درمان مناسب و 128 مورد ضایعه (34 درصد) درمان نامناسب دریافت داشتند. بیشترین ضایعات درکولون و رکتوم64 مورد (38/42%) نسبت به کل مجروحین بوده که 28 مورد (44%) آن درمان مناسب انجام شده است. آسیب پانکراس در 2 مورد (32/1%) کمترین ارگان شکمی آسیب دیده بود که به طور مناسب درمان شده بود. با بررسی ثبت اطلاعات درمانی قبل از ورود به بیمارستان شهداء مشخص شد که 3/54% پرونده ها غیرقابل استفاده (نامناسب) بودند. در 7/45% اطلاعات کافی جهت ارزیابی موجود بود. در نتیجه تهیه و تدوین دستورالعمل های درمانی ترومای جنگی و ملزم ساختن پزشکان به رعایت آن و طراحی پرونده و ثبت اطلاعات مجروحین از جمله ضروریات درمان مجروحین جنگی می باشد.