عواقب بهداشتی کاربرد اورانیوم فقیرشده در جنگ خلیج فارس و شبه جزیره بالکان

اورانیوم با عدد اتمی 92 به عنوان سنگین ترین عنصر طبیعی موجود در زمین از سه ایزوتوپ با فراوانی زیر تشکیل شده است (238 U = 99.2746%، 235U = 0.72%،234U = 0.0054%). اورانیوم فقیر شده طی فرآیندی که در آن نسبت ایزوتوپ 235 U یا 234 U در مقایسه با 238 U کاهش یابد، تولید می گردد.
اورانیوم فقیر شده در جریان بازفرآوری چرخه سوخت نیز تولید می شود. امروزه از اورانیوم فقیر شده در ساخت صفحات محافظ پرتو، وزنه تعادل در هواپیماها، مهمات ضدزره و خودروهای زرهی به کار می رود.
مواجهه محیطی و شغلی با اورانیوم غالبا از طریق خوراکی یا استنشاقی صورت می گیرد. اخیرا نظریاتی در مورد سازوکارهای آسیب بیولوژیک تابش هایی نظیر ذرات آلفای ناشی از اورانیوم ارایه شده است که براساس آن ها علاوه بر آسیب به DNA به عنوان مولکول هدف، سایر جایگاه های حساس خارج سلولی تحت تاثیر قرار گرفته اند.
در این مقاله نظریه سلول های ناظر (By stander) و نظریه رخ داد ثانویه (Second Event) مورد بررسی قرار گرفته و شواهد اپیدمیولوژیک و تجربه آن ارایه شده است.