مالاریا تهدید جدی برای سلامت نیرو های نظامی در جهان

مالاریا یکی از عفونت های انگلی خون است که تقریبا در یک سوم از مناطق جهان به صورت بومی(آندمیک) وجود دارد. سالانه بین 300 تا 500 میلیون نفر مورد ابتلاء در مراکز بهداشتی درمانی جهان به ثبت رسیده است که 2 تا 3 میلیون نفر از آنها به علت ابتلاء به مالاریا به کام مرگ کشیده می شوند.
حضور نظامیان به صورت غیرقابل پیشی بینی در مراکز آلوده از یکسو و عدم امکان کنترل ناقل بیماری(پشه آنوفل) همواره این مشکل را مطرح ساخته است که بیماری مالاریا یکی از مشکلات مهم برای نظامیان در اعصار گذشته محسوب شود. بنابراین، این گروه بیشتر در معرض ابتلاء قرار دارند.
علاوه براین، عامل بیماری مالاریا در شرایط کنونی در مقابل داروهای ضد مالاریایی متداول مقاومت هایی از خود نشان داده است. مقاومت دارویی در قاره های مختلف به ویژه آفریقا و آسیا به اثبات رسیده است، این امر همراه با مقاومت پشه ناقل بیماری(آنوفل) به انواع حشره کش ها، مالاریا را همچنان به عنوان یک اولویت مهم بهداشتی در سطح ملی و بین المللی قرار داده است.
با توجه به اهمیت حفظ سلامت نیرو های نظامی، آشنایی با روش های مختلف تشخیصی، درمان به موقع، استفاده از روش های پیشگیری و کنترل بیماری بسیار حائز اهمیت است. مهمترین اقدامات، اجرای برنامه های کنترل همه جانبه می باشد که عبارتند از: مطالعات مالاریا شناسی، تعیین حساسیت افراد در معرض خطر، اجرای برنامه های آموزشی، کاربرد داروهای دورکننده حشرات، خشکاندن برکه ها و باتلاق های محل تولید مثل پشه ها، استفاده از حشره کش های مناسب در مزارع و استفاده از دارو های پروفیلاکسی.
در این مقاله مروری سعی بر آن است که مالاریا در بین نیروهای نظامی ایران و جهان طی دو دهه گذشته مورد بحث قرار گیرد و آخرین روش های مختلف کنترل و پیشگیری از بیماری مذکور ارایه شود.