بررسی اپیدمیولوژیک بیماری آمیبیازروده ای درروستاهای مرزی شهرستان سرخس

آنتوموباهیستولیتیکا عامل اتیولوژیکی آمیبیازیس بوده و حدود 500 میلیون نفر دردنیا آلوده به این انگل می باشند. بیش از 80% از مبتلایان هیچ گونه علامتی از خود نشان نمی دهند. سالانه 75000 تا 100000 نفر دراثر آمیبیاز می میرند. بعد از مالاریا و شیستوزومیاز، سومین عامل انگلی کشنده دردنیا می باشد. دراین تحقیق میزان شیوع بیماری آمیبیاز روده ای و تاثیر فاکتورهای سن وجنس درنواحی مرزی شهرستان سرخس با کشورهای همسایه مورد مطالعه قرار گرفته است.
سه روستا ازشهرستان سرخس دریک مطالعه مقطعی مورد بررسی قرار گرفتند.250 نفر مورد مصاحبه و برای تشخیص آمیبیاز روده ای، نمونه های مدفوع با فرمالین ثابت و به آزمایشگاه ارسال گردید.
250 نمونه مدفوع، 100 نمونه مربوط به روستای با موقعیت دشت، 88 نمونه مربوط به روستای دامنه و62 نمونه مربوط به روستای کوهپایه می باشد. درحین انجام مطالعه هیچ مورد آمیبیاز حاد مشاهده نگردید. ازبین نمونه های مورد پژوهش تنها 18 مورد ازنظر وجود کیست مثبت تشخیص داده شد. میزان شیوع 72 درهزار تعیین گردید. به دلیل این که موارد مثبت کیست تنها درروستای با موقعیت دشت مشاهده گردید، میزان شیوع بیماری دراین روستا 18 درصد تخمین زده می شود. نسبت کیست مثبت درجنس مذکر 9/11درصد و درجنس مونث 4/22 درصد برآورد گردید. تفاوت نسبت کیست مثبت دردو جنس ازنظر آماری معنی دار نیست P<0.05) (بیشترین نسبت کیست مثبت در گروه سنی 5 تا 9 سال مشاهده گردید. میانگین سن درافراد کیست مثبت 7/22 سال(انحراف معیار=3/17سال) و درافراد کیست منفی 1/ 24سال(انحراف معیار=1/28سال) بود. تفاوت میانگین سن دردو گروه ازنظر آماری معنی دار نیست (P<0.05). درایران میزان شیوع آمیبیاز درشهرها حدود 6 تا 8 درصد و درروستاها آلودگی را از 5 درصد تا بیش از 30 درصد اعلام نموده اند. دراین مطالعه ازبین نمونه های مورد پژوهش تنها 18 مورد ازنظر وجود کیست، مثبت تشخیص داده شد. لذا میزان شیوع 18 درصد تعیین گردید، براساس این مطالعه می توان اذعان نمود، انسان درهر سنی به این بیماری مبتلا می شود، بنابراین کنترل و نظارت بر شیوع بیماری ضروری است. درنتیجه جهت کنترل بیماری، لازم است منابعی نظیر آب آشامیدنی و غیره که مربوط به عموم مردم می باشد مورد توجه جدی قرار گیرد.