ویژگی ها و پیامدهای روانشناختی تهدیدات سلاحهای کشتار جمعی

تولید سلاح های جنگی در قالب سلاح های شیمیایی، بیولوژیکی، رادیولوژیکی و هسته ای (CBRN) مهمترین سلاح های کشتار جمعی (WMD) تلقی می شوند. نرخ مرگهای ناشی از تهدیدهای CBRN درسالهای اخیر بطور قابل توجهی افزایش یافته است. حوادث تروریستی همانند بلایای طبیعی غیر قابل پیش بینی بوده و کمتر در قالب تهدیدهای آشکار اتفاق می افتند. این حوادث تمام اقشار جامعه را در بر می گیرد و به دلایل مختلف از جمله پایداری عوامل CBRN در محیط، نشانه ها و هشدارهای گمراه کننده می توانند آسیب های جسمانی، اقتصادی و بویژه روانی-اجتماعی حادی را برای جامعه و دولت به وجود آورند. واکنشهای روانشناختی همچون نشانه های حوادث تروماتیک، برانگیختگی هیجانی بالا، اختلال در خواب و اشکال در تمرکز در قربانیان این حوادث بوضوح قابل مشاهده می باشد. ماهیت سلاحهای CBRN به دلیل ویژگی هایی همچون ناشناخته بودن تهدید، ابهام، فقدان کنترل، احساس ناامیدی و بی یاوری تنش بیشتری را در افراد و گروه ها ایجاد می کنند. افزون بر آن افراد جامعه پس از حادثه تروریستی ممکن است پدیده احساس “فقدان جامعه“را تجربه نمایند. بطور کلی پس از حادثه و حمله CBRN، جامعه از طریق "نظام واکنش فوریتی" فعال شده و درصدد رفع آسیبهای پس از حادثه بر می آید. هدف اصلی در تهدیدهای CBRN دستیابی به اهداف سیاسی بوده و دولت و یا گروه اقدام کننده تلاش می کند تا از طریق کشتار وسیع مردم، ایجاد رعب و وحشت، تخریب نهادهای حمایتی و اقتصادی جامعه، و دستیابی به موضعی برتر به این هدف دست یابد.