یک مورد پیوند آلوگرافت بافت لیمبوس در یک مصدوم شیمیایی

مواجهه با عوامل شیمایی همچون خردل موجب بروز عوارض مزمنی در چشم همچون کونژاکتیوالیزاسیون، واسکولاریزاسیون و التهاب مزمن قرنیه می شود. که این سه خصوصیت نشانه نقص در سلول های زایا در ناحیه لیمبوس است.
در این مقاله یک مورد پیوند الوگرافت لیمبوس در یک جانباز شیمیایی با گاز خردل، از یک دهنده زنده (برادر بیمار) گزارش می شود. در این روش ابتدا در چشم گیرنده بافت های قسمت فوقانی خارجی و تحتانی داخلی لیمبوس برداشته شده و گرافت از قسمت فوقانی و تحتانی چشم دهنده به چشم جانباز پیوند شد. سیلکلوسپورین خوراکی، با روز 3mg/kg/day در گیرنده مورد استفاده قرار گرفت. پس از یک پیگیری 11 ماهه، پیوند الوگرافت لیمبوس باعث التیام آسیب اپیتلیومی قرنیه، کاهش میزان واسکولاریزاسیون سطح قرنیه، افزایش احساس راحتی در چشم، بهبود حدت بینایی و بهبود سیستم اشکی در چشم این جانباز شد. شواهدی از رد پیوند و یا بروز عوارض مصرف دارو های تضعیف کننده سیستم ایمنی مشاهده نشد.