علل عدم اجرای برنامه ترخیص توسط پرستاران در بیمارستان

اجرای برنامه ترخیص بیماران، یکی از مفاهیم کلیدی مراقبت های پرستاری است. پرستار در برنامه ترخیص به بررسی بیمار و خانواده وی، تعیین نیازهای مراقبتی آنها و آموزش به خانواده جهت انجام مراقبت صحیح می پردازد. علی رغم فوائد فراوان برنامه ترخیص، برای بیمار، خانواده و جامعه، عملا در بالین اجرا نمی شود. لذابررسی علل عدم اجرای برنامه ترخیص، یافتن و ارائه راهکارهایی عملی در جهت اجرای بهینه این برنامه در محیط بالین امری ضروری می باشد. این پژوهش با هدف تعیین علل عدم اجرای برنامه ترخیص توسط پرستاران در بیمارستان و ارائه راهکارهای مناسب جهت رفع و یا کاهش این مشکل صورت گرفته است.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی با رویکرد حل مساله است که بر روی 115 نفر پرستار شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران که به روش نمونه گیری غیراحتمالی انتخاب شده بودند، انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته مبنی بر سه بخش بود: قسمت اول مربوط به اطلاعات دموگرافیک شامل 12 گزینه، قسمت دوم شامل 24 علت جهت اولویت بندی علل موثر در عدم اجرای برنامه ترخیص در سه حیطه موانع شناختی و نگرشی(5 مورد)، موانع مدیریتی و تجهیزاتی (9 مورد) و موانع ساختاری (10مورد) و قسمت سوم شامل 2 سوال باز به منظور تعیین نظرات اصلی و درخواست ارائه راه حل مناسب از نظر نمونه ها برای رفع مشکل مربوطه بود. امتیاز مربوط به هر گزینه در قسمت دوم بین 0-3 در نظر گرفته شد. اعتبار ابزار به روش تعیین اعتبار محتوی توسط نظر 10 نفر از اساتید مجرب پرستاری مورد تایید قرار گرفت. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد.
بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، 5 علت از نظر سه گروه به عنوان موانع اصلی عدم اجرای برنامه ترخیص ذکر شدند که در 2 دسته با عناوین: بارکاری بالای پرستاران علی رغم شرایط نامناسب محیط کاری و عدم آشنایی پرستار، بیمار و خانواده وی در مورد برنامه ترخیص به دلیل عدم اطلاع رسانی کافی و عدم برگزاری کلاسهای ضمن خدمت، قرار گرفتند. همچنین علل ساختاری با بالاترین مقدار میانگین (04/2)، از بین سه حیطه مورد نظر به عنوان موانع اصلی عدم اجرای برنامه ترخیص توسط نمونه ها تعیین گردید.
با توجه به یافته های مطالعه و اهمیت اجرای برنامه ترخیص در بهبود کمی و کیفی مراقبتها، راهکار برتربا عنوان تشکیل گروه های تخصصی و ویژه با شرکت سوپروایزرهای آموزشی و یک نفر از پرسنل با سابقه بخش و مربیان مرتبط دانشکده به منظور تدوین و نشر بسته های آموزشی مناسب، با همکاری دانشجویان در دفاتر پرستاری و دانشکده ها در جهت اجرای این برنامه پیشنهاد گردید.