تاثیر نقایص اسپرمیوژنز بر نتایج لقاح و حاملگی در بیماران کاندید IVF

بررسی رابطه بین نقایص اسپرمیوژنز از جمله کمبود پروتامین و سلامت آکروزوم با میزان لقاح و حاملگی در بیماران کاندید IVF.
نمونه های سمن از 70 زوج نابارور مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان جهت انجام IVF جمع آوری شد. بخشی از نمونه های سمن جهت آنالیز پارامترهای اسپرمی (غلظت، تحرک، مورفولوژی) بر اساس معیار WHO و بخش اعظم آن جهت انجام IVF آماده گردید. باقی مانده نمونه جهت رنگ آمیزی کرومومایسین A3 و تست ژلاتینولیز به ترتیب برای ارزیابی کمبود پروتامین و فعالیت آکروزین به عنوان شاخص سلامت آکروزوم (میانگین قطر هاله و درصد تشکیل هاله) مورد استفاده قرار گرفت. نتایج با آزمون های آماری ضریب همبستگی و T-Test با استفاده از نرم افزار SPSS-11.5 بررسی و تحلیل شدند.
از لحاظ آماری میزان لقاح رابطه معنی داری را با درصد اسپرم های دارای کمبود پروتامین (CMA3 مثبت)، درصد تشکیل هاله، میانگین قطر هاله و ناهنجاری های مورفولوژیک نشان داد که بالاترین ضریب همبستگی مربوط به درصد تشکیل هاله است. به علاوه از لحاظ آماری بین درصد اسپرم های دارای کمبود پروتامین با درصد تشکیل هاله و میانگین قطر هاله رابطه معنی داری وجود دارد. در مطالعه حاضر، اختلاف معنی داری بین میانگین پارامترهای مذکور در دو گروه افراد واجد حاملگی و فاقد حاملگی مشاهده نشد. اگرچه درصد تشکیل هاله بسیار نزدیک به معنی دار شدن است(p=0.058 و p=0.306).
نتایج بیانگر آن است که اگر چه در طی اسپرمیوژنز تشکیل ساختار آکروزوم و جایگزینی پروتامین در ساختار کروماتین همزمان انجام می گیرد، اما به علت نقش اساسی که آکروزوم در طی روند اتصال به زونا، نفوذ به داخل زونا و همچنین فعال کردن تخمک دارد، احتمالا سلامت آکروزوم نسبت به کمبود پروتامین تاثیر بارزتری را طی روند لقاح به طریق IVF نشان می دهد.