بررسی اثر افزایش اولیه TNF-a بر فنوتیپ و عملکرد سلول های دندریتیک مشتق از سلول های تک هسته ای خون بند ناف

بررسی اثر افزایش اولیه فاکتور آلفا نکروز دهنده تومور (TNF-a) در فنوتیپ و عملکرد سلول های دندریتیک مشتق از سلول های منوسیت خون بند ناف.
سلول های تک هسته ای از خون بند ناف افراد سالم جدا و به دو گروه تقسیم شدند، در هر دو گروه از محیط کشت حاوی ترکیبات سایتوکاینی GM-CSF, SCF, Flt3L و IL-4 استفاده شد. با این تفاوت که در گروه (+)TNF، به ترکیبات سایتوکاینی فوق میزان 3 نانوگرم بر میلی لیتر TNF-a در روزهای 0، 7 و 14 اضافه شد، و در گروه (-)TNF، هیچ ترکیب دیگری به سایتوکاین های فوق اضافه نشد. سلول ها در هر دو گروه به مدت 14 روز کشت شدند و سپس در روز 14 به منظور القای بلوغ 10 نانوگرم بر میلی لیترTNF-a و یا 1 نانوگرم بر میلی لیتر LPS به محیط کشت اضافه شد و کشت به مدت 4 روز دیگر ادامه یافت. در روزهای 0، 7 و 14، مورفولوژی و فنوتیپ سلول ها توسط میکروسکوپ نوری و فلوسیتومتری مورد بررسی قرار گرفت و عملکرد سلول های دندریتیک بالغ و نابالغ نیز توسط واکنش مختلط لکوسیتی و سنجش سیتوکاین های 12-IL و 10-IL ارزیابی شد.
هم کشتی سلول های بنیادی خون ساز و منوسیت های خون بند ناف، سبب تولید سلول های دندریتیک با ظاهر ویلی دار شد که شاخص های سلول های دندریتیک را بیان می کردند. افزایش اولیه TNF-aسبب افزایش بقای سلول ها در هفته اول کشت و تولید DC های بالغ با شاخص های بلوغ بیشتر شد که توانایی ترشح مقادیر زیادی 12-IL را دارا بودند. در عوض، افزایش TNF-a تنها به عنوان فاکتور بلوغ و در انتهای کشت، سبب تولید مجموعه هتروژنی از سلول های DC بالغ، نابالغ و سلول های بنیادی شد که توانایی ترشح 12-IL کمتر و 10-IL بیشتری داشتند. در هر دو گروه DC بالغ سبب افزایش تکثیر T آلوژن شد.
در این مطالعه روشی ساده و کم هزینه برای تولید سلول های دندریتیک از سلول های تک هسته ای خون بند ناف بدون انجام مراحل دشوار تخلیص سلولی ارایه شده است و مشخص شد حضور TNF در روزهای اولیه کشت و نیز حضور سایر سلول های تک هسته ای منجر به تولید سلول های دندریتیک هموژن تر با توانایی تولید 12-IL از مسیر CD14 می شود. به نظر می رسد TNF با اثر بر سلول های دندریتیک و منوسیتی که در مخلوط سلولی وجود دارند، سبب ورود سلول های بنیادی خون ساز به مسیر میلوییدی می شوند و منجر به تولید سلول های دندریتیک از نوع DC1 می شوند. این روش مدلی ساده برای پیگیری پیامد تمایز سلول ها دندریتیک در حضور TNF-a که در شرایط التهابی و برخی بیماری ها همچون آرتریت روماتویید افزایش می یابد، ارایه میدهد.