کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تهران در مقایسه با جمعیت سالم شهر تهران

افرادی که از بیماری های مزمن رنج می برند علاوه بر ناتوانی های جسمانی دچار عوارض روانی این شرایط محدود کننده می گردند لذا تنها اندازه گیری سلامت جسمانی این بیماران کافی نیست، کیفیت زندگی مفهومی فراتر از سلامت جسمانی است و لازم است به عنوان یکی از پیامدهای مهم به صورت مستقل سنجیده شود. این مطالعه نیز به منظور بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتپیل اسکلروزیس در مقایسه با جمعیت سالم و عوامل موثر بر آن با استفاده از ابزار عمومی و کلی WHOQOL-BREF (World Health Organization Quality of Life-BREIF) انجام شد. این پرسشنامه 4 دامنه ی سلامت جسمانی، سلامت روان، رابطه اجتماعی، و سلامت محیط را شامل می شود. هر دامنه امتیازی بین 4 تا 20 دارد که امتیاز بالاتر نشان دهنده کیفیت زندگی بهتر است.
این مطالعه به صورت مقطعی انجام شد. در این مطالعه 145 پرونده به صورت سیستماتیک از بین 2250 پرونده افراد ساکن تهران عضو انجمن بیماران مولتیپل اسکلروزیس انتخاب گردید و پرسش نامه WHOQOL-BREF از طریق مصاحبه تلفنی برای آنان تکمیل شد. برای بررسی عوامل موثر بر کیفیت زندگی این گروه از بیماران از رگرسیون چند متغیره استفاده شد. امتیاز دامنه های مختلف بیماران با نتیجه حاصل از تکمیل این پرسش نامه در نمونه ای تصادفی از جمعیت سالم شهر تهران که در مطالعه ای که به صورت همزمان و جهت روان سنجی پرسش نامه WHOQOL-BREF انجام گرفته بود، مقایسه شد.
میزان پاسخگویی در این مطالعه 97% بود. 73.8% شرکت کنندگان را زنان تشکیل می دادند. میانگین سنی شرکت کنندگان 36.5 با انحراف معیار 10.4 بود. میانگین امتیازات دامنه سلامت جسمانی در این گروه از بیماران (SD=3.2) 11.5 به دست آمد. امتیاز هر چهار دامنه کیفیت زندگی در این بیماران کمتر از گروه سالم بود. در رگرسیون خطی، متغیرهای شدت بیماری و میزان تحصیلات متغیرهای موثر بر امتیاز این دامنه ها بودند.
در این گروه از بیماران امکان استفاده از پرسش نامه WHOQOL-BREF جهت سنجش کیفیت زندگی وجود دارد، هر چند توصیه می گردد برای فراهم نمودن امکان اندازه گیری پیامدهای بالینی در کارآزمایی های بالینی سوالاتی مخصوص این بیماران به این پرسش نامه اضافه شود. از طرفی طراحی مداخلاتی مانند آموزش و اشتغال جهت بالا بردن کیفیت زندگی این گروه از بیماران توصیه می شود.