مطالعه سنگ چینه ای و موقعیت زمین ساختی سنگهای تریاس ناحیه نخلک، شمال خاوری نائین (ایران مرکزی)

سنگهای تریاس ناحیه نخلک با ستبرای 2701 متر به سه سازند علم، باقرق و عشین تقسیم و در مجموع بین دو راندگی (Thrust fault) محدود می باشند. 1 سازند علم با ستبرای 1298 متر به سن اسکیتین پسین آنیزین میانی از رخساره های کربناته در قاعده و به طور عمده از رخساره های آواری توربیدیتی در بخش بالایی (سنگ ماسه و شیل) تشکیل شده است. رخساره های کربناته مربوط به محیط فلات قاره (Continental shelf) و رخساره های توربیدیتی بیشتر مربوط به محیط شیب قاره های (Continental slope) هستند و بصورت ساختارهای فنگلومرای زیر دریایی (Submarine fanglomerate) بر جای گذاشته شده اند این سازند روی سنگ های افیولیتی ناحیه نخلک رانده شده و سازند باقرق با ناپیوستگی فرسایشی (Disconformity) آن را می پوشاند.
2 سازند باقرق با ستبرای 1122 متر به سن آنیزین پسین؟ لادی نین میانی به طور عمده از رخساره های آواری دانه درشت، کنگلومرا به همراه سنگ ماسه و شیل تشکیل شده است. این سازند در محیط قاره ای توسط بادزن های آبرفتی(Alluvial fans)، رودخانه های مئاندری و بریده بریده(Meandering & Braided rivers) راسب شده اند. این سازند توسط سازند عشین بایک ناپیوستگی فرسایشی پوشیده می شود.
3 سازند عشین با ستبرای 281 متر به سن لادی نین پسین کارنین پیشین؟ از رخساره های آواری (بیشتر سنگ ماسه دانه ریز و شیل) تشکیل شده است که در بخش انتهایی (Distal) ساختارهای فنگلومرای زیر دریایی (Submarine fanglomerate) در انتهای محیط شیب قاره ای تا پهنه های کف اقیانوسی (Plains Abyssal) راسب شده اند. این سازند توسط سنگهای کرتاسه بالایی به واسطه یک گسل رانده پوشیده می شود.
مطالعات انجام شده نشان می دهد که سنگهای تریاس نخلک از دیدگاه سنگ شناسی و دیرینه شناسی با هیچ یک از ردیف های سنگی شناخته شده تریاس در ایران قابل مقایسه نیستند. تنها ردیف سنگی در ایران که شباهت هایی با تریاس نخلک دارد تریاس آق در بند است. نتایج مطالعات انجام شده حکایت از آن دارد که موقعیت سنگ های تریاس نخلک به هنگام تشکیل در حاشیه جنوبی و فعال (active margin) صفحه توران در مجاورت ناحیه آق دربند بوده است.