بررسی اثربخشی دگزامتازون در کاهش تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی تیروییدکتومی

تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی (PONV) یکی از ناخوشایندترین تجربیات توام با جراحی است و از شایع ترین دلایل نارضایتی بیماران در دوره پس از عمل به شمار می آید. PONV در زنان بخصوص پس از عمل جراحی تیروییدکتومی شایع است. با توجه به اثرات مفید دگزامتازون در کاهش بروز و شدت تهوع و استفراغ پس از عمل در گروه های جمعیتی مختلف، در این مطالعه سعی گردید در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده اثربخشی دگزامتازون در کاهش PONV زنان تحت عمل تیروییدکتومی در مقایسه با دارونما ارزیابی شود.

زنان بین 55-25 سال کاندید عمل جراحی تیروییدکتومی که در بیمارستان رسول اکرم بستری بودند، وارد مطالعه شدند. پس از اخذ رضایت کتبی، بیماران به طور تصادفی به دو گروه دگزامتازون با دوز mg 10 و دارونما تقسیم شدند. میزان تهوع و استفراغ تا 24 ساعت پس از عمل جراحی ارزیابی شد. هیچ یک از بیماران و پزشک ارزیابی کننده از نوع گروه بیماران اطلاعی نداشت.

مشخصات دموگرافیک دو گروه از لحاظ آماری اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشت. بروز تهوع و استفراغ در گروه دگزامتازون به طور چشم گیری در مقایسه با گروه دارونما کاهش داشت که از لحاظ آماری معنی دار بود (0001/0>p).

تجویز یک دوز mg 10 دگزامتازون در زنان تحت تیروییدکتومی به طور چشم گیری میزان تهوع و استفراغ را در مقایسه با دارونما کاهش داده و عارضه جانبی خاصی ندارد. با این وجود به منظور گسترش کاربرد آن در سایر گروه های جمعیتی نیاز به مطالعات تکمیلی است.