صدمات فرو رفتن سر سوزن آلوده و میزان گزارش دهی این صدمات در پرستاران بالینی

یکی از خطرات بالقوه برای کارکنان مراقبت سلامتی، صدمات سرسوزن (Needlestick injuries(NSI)) آلوده می باشد که آنها را در معرض خطر پاتوژنهای خونی قرار میدهد. تعداد صدمات ناشی از سرسوزن آلوده در میان کارکنان بهداشتی در نتیجه کم گزارش دهی این صدمات نامشخص است. این مطالعه با هدف تعیین میزان صدمات فرورفتن سرسوزن آلوده و میزان گزارش دهی این صدمات در پرستاران بالینی در سال 1385، در تهران بود.
مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود. محیط پژوهش شامل یک بیمارستان آموزشی و یک بیمارستان غیر آموزشی شهر تهران میباشد. نمونه های پژوهش 111 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای مذکور بودند که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و به صورت داوطلبانه به تکمیل پرسشنامه مربوط به این مطالعه پرداختند. پرسشنامه شامل اطلاعات فردی و حرفهای پرستاران و نیز تعداد موارد صدمات فرورفتن سوزن آلوده در یکسال گذشته، موارد گزارش شده و نیز دلایل عدم گزارش دهی بود.
بر اساس یافته ها 54 درصد پرستاران ذکر کردند که تاکنون دچار صدمات فرورفتن سرسوزن آلوده نشده اند و 45 درصد آنان بیان کردند که در طی دوران فعالیت بالین یشان حداقل یک بار دچار صدمات فرورفتن سرسوزن آلوده شده اند، 34 درصد پرستاران ذکر کردند که در 12 ماه گذشته دچار 58 مورد صدمه فرورفتن سرسوزن آلوده شده اند(میزان بروز خام: 52/0 صدمه فرو رفتن سوزن/پرستار/سال). تنها 36 درصد پرستارانی که دچار صدمه فرورفتن سوزن در سال گذشته شده بودند بیان کردند که این صدمات را به سوپروایزر، کمیته کنترل عفونت بیمارستان و یا اورژانس گزارش کردهاند. دلایل عدم گزارش دهی شامل: عدم رضایت از پیگیری(33 درصد)، احتمال خطر پائین عفونت در منبع صدمه(29 درصد)، مشغله کاری(5/12 درصد)، عدم آشنایی با فرایند گزارش دهی(17 درصد) و عدم درک خطر(8 درصد) بود.
نتایج این مطالعه نشان داد که صدمات فرورفتن سرسوزن آلوده و نیز کم گزارش دهی این صدمات در میان پرستاران از میزان بالایی برخوردار است و مطالعات وسیع تری در این خصوص باید صورت گیرد. مداخلات ویژه مانند ثبت یک پروتکل استاندارد گزارشدهی، آموزش کارکنان و استاندارد کردن درمانهای پروفیلاکتیک پس از صدمه میتواند در بهبود گزارش دهی این صدمات موثر باشد.