مقایسه اثرات ضد التهابی و ضد تجمع لوکوسیتی استاتین ها

نشان داده شده است که داروهای استاتینی مستقل از اثرات کاهندگی کلسترول خون دارای فعالیت های ضد التهابی نیز میباشند. هدف از این مطالعه مقایسه اثرات ضد التهابی و ضد تجمع لوکوسیتی سه داروی استاتینی آتورواستاتین، سیمواستاتین، و لوواستاتین است.

در این مطالعه ادم ایجاد شده با کاراژنین در کف پای موش صحرایی و مدل ایر-پاچ در موش سوری بعنوان مدل های التهابی حاد و موضعی مورد استفاده قرار گرفته اند. حیوانات سه داروی فوق را با مقادیر 1؛ 5؛ و 10 mg/kg به صورت خوراکی 20؛ 12؛ 6؛ و 1 ساعت قبل از تزریق کاراژنین به کف پا یا به داخل پاچ دریافت کردند.

هر سه داروی استاتینی حداکثر پاسخ التهابی حاصله در طول 4 ساعت بعد از القاء التهاب و ارتشاح نوتروفیلی به منطقه التهاب را کاهش دادند. لوواستاتین کمترین و آتورواستاتین بیشترین اثر را داشتند. قدرت اثر سیمواستاتین بین لوواستاتین و آتورواستاتین بود. در این مدت استاتین ها سطح سرمی کلسترول و تری گلیسریدها را تغییر ندادند. آتورواستاتین (10 mg/kg) قوی ترین اثر ضدالتهابی (70% کاهش؛ p<0.0001) و ضد تجمع لوکوسیتی (80% کاهش؛ p<0.0001) را از خود نشان داد. اثر ضد التهابی آتورواستاتین قابل مقایسه با اثر ضد التهابی ایندومتاسین بعنوان یک داروی ضد التهابی استاندارد بود. همچنین در مدل التهابی ایر-پاچ در موش سوری هم آتورواستاتین اثر معنی دار (p<0.0001) بسیار قوی در مهار تجمع لوکوسیت ها در محل پاچ و مقدار تراوشات به آن محل ایجاد کرد. در این مدل مصرف توام موالونات (بصورت i.p) با آتورواستاتین اثر آن بر روی ارتشاح نوتروفیل ها و تراوشات التهابی را مهار کرد.

این مطالعه اثرات ضد التهابی قوی برای استاتین ها مطابق با قدرت اثر مهار کنندگی آنها بر روی آنزیم هیدروکسی متیل گلوتاریل کوآنزیم A ردوکتاز و بطور مستقل از تاثیر آنها بر روی چربی های خون را نشان میدهد.