بررسی کمی و کیفی کشت آزمایشی گونه های بلندمازو، داغداغان و گردو در چمستان (مازندران)

در این تحقیق مشخصه های کمی و کیفی گونه های بلندمازو، داغداغان و گردو مورد بررسی قرار گرفت. نهالهای دو ساله گونه های یاد شده در سال 1362، در قالب طرح تحقیقاتی "کشت سریع الرشدترین درختان صنعتی ایران و جهان" در قطعات مجزا و در فاصله 4×4 متر در ایستگاه تحقیقات جنگل و مرتع چمستان کاشته شد. در سال 1384، از قطعات موجود مشخصه های قطر برابر سینه با دقت میلیمتر، ارتفاع کل، طول تاج، طول تنه و ارتفاع هرس با دقت سانتیمتر مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که زنده مانی بلندمازو در سن بیست و چهار سالگی 73.2 درصد، زنده مانی داغداغان 97.1 و زنده مانی گردو 85.7 درصد بوده است. متوسط ارتفاع سه گونه یادشده به ترتیب 19.67، 11.48 و 15.96 متر و متوسط رویش ارتفاعی سالانه بلندمازو، داغداغان و گردو به ترتیب 81.9، 47.8 و 66.5 سانتیمتر بدست آمد. متوسط قطر برابر سینه برای بلندمازو 26.7 سانتیمتر و متوسط رویش قطری آن 11.1 میلیمتر محاسبه شد. کمیت های یاد شده برای داغداغان 11.2 سانتیمتر و 4.7 میلیمتر و برای گردو 17.9 سانتیمتر و 7.6 میلیمتر بود. حجم در هکتار سه گونه بلندمازو، داغداغان و گردو در سال بیست و سوم به ترتیب 287.9، 39.4 و 128.6 سیلو و رویش حجمی سالانه در هکتار آنها به ترتیب 12.5، 1.6 و 5.36 سیلو در هکتار برآورد گردید.