رفتارهای مراقبتی دانشجویان پرستاری پس از کارآموزی به دو روش ایفای نقش و سنتی

مراقبت مفهومی چند بعدی در پرستاری است که می تواند از طریق آموزش هدف دار و دانشجو محور ارزش های اصلی مراقبتی، در طول دوره کارشناسی واقعیت یابد. آموزش موضوعات بین فردی از طریق ایفای نقش امکان پذیر می باشد. مطالعه حاضر با هدف توصیف رفتارهای مراقبتی دو گروه دانشجویان اصول و فنون پرستاری پس از کارآموزی به روش ایفای نقش(بیمار استاندارد) و سنتی انجام شد.
این مقاله بخشی از یک پژوهش نیمه تجربی با استفاده از گروه کنترل معادل و طرح پس آزمون است. پنجاه و یک دانشجوی اصول و فنون پرستاری به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی کارآموزی خود را به روش ایفای نقش و گروه کنترل به طور معمول (روش سنتی) طی کردند. سپس رفتارهای مراقبتی هر دو گروه با استفاده از ابزار رفتارهای مراقبتی (CBI) مشاهده و بررسی شد.
یافته ها به طور کلی نشان داد که، رفتارهای مراقبتی بعد «احترام قائل شدن برای دیگری» بیشترین فراوانی و رفتارهای مراقبتی بعد «دانش و مهارت حرفه ای»، کمترین فراوانی را در هر دو گروه به خود اختصاص داده اند.
یافته ها نشان می دهد که دانشجویان در آغاز مراقبت حرفه ای برای ارزش های نوع دوستانه، اهمیت زیادی قائل هستند. در این راستا کاربرد رویکردهایی جهت حفظ و تداوم جنبه های بین فردی مراقبت در برنامه های آموزشی پرستاری، همزمان با تغییر شیوه های آموزش جنبه های عملی کار پرستاری و تلفیق مناسب تئوری و عمل پیشنهاد می شود.