ارزش انجام رادیو گرافی روتین قفسه سینه قبل از عمل در بیماران مسن

یکی از اهداف ارزیابی قبل از عمل بررسی وضعیت قلبی عروقی، تنفسی و مشخص نمودن ناهنجاری های احتمالی از پیش موجود می باشد، تا بدین وسیله از میزان عوارض، مرگ و میر، مخارج و مدت بستری در بیمارستان کاسته شده و بیمار بتواند وضعیت ابتدایی خود را به خصوص از نظر تنفسی به دست آورد. از آنجایی که مشکلات مربوط به نفس کشیدن همواره موجب بروز تغییرات سوء غیر قابل جبران می گردد بهتر است با انجام ارزیابی هایی، از سلامتی آن اطمینان حاصل نمود. هدف از مطالعه حاضر تعیین ارزش انجام رادیوگرافی روتین قفسه سینه به عنوان یکی از ابزارهای ارزیابی کننده وضعیت ریوی در دوره قبل از عمل و تاثیر آن بر طرح بیهوشی در بیماران مسن بود.

مطالعه حاضر که یک مطالعه توصیفی و کاربردی است در مرکز آموزشی درمانی نیکوکاری وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1383 بر روی 100 بیمار مسن با وضعیت فیزیکی I و II درجه بندی متخصصین بیهوشی آمریکا که جهت جراحی چشم مراجعه نموده بودند صورت گرفت. روش نمونه گیری در این مطالعه غیر احتمالی آسان بود. در این مطالعه از کلیه بیماران رادیوگرافی سینه به عمل آمد و نتیجه آنها به وسیله همکاران رادیولوژیست گزارش گردید. بیماران پس از انتقال به اطاق عمل به وسیله متخصص بیهوشی واحدی که از نتیجه رادیوگرافی اطلاع نداشت تحت ارزیابی بالینی قرار گرفت و سپس جواب بخش رادیولوژی در مورد بیمار جهت مقایسه آن با نتیجه معاینه در پرونده ثبت گردید ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه به روش استفاده از پرسشنامه بوده و روش تجزیه و تحلیل داده ها با روش آماری توصیفی و نرم افزار SPSS بود.

یافته های مطالعه نشان داد 53 درصد بیماران زن و 47 درصد آنها مرد بودند. محدوده سنی آنها 55 تا 98 سال بود. در31 درصد بیماران جواب رادیوگرافی نرمال بود، اما 30 درصد بر جستگی قوس آئورت مربوط به تغییرات سنیل داشتند. ناف ریه در 15 درصد موارد دچار برجستگی بود. مناظر برونکوواسکولر در 11 درصد موارد دچار افزایش بود. 8 درصد افزایش نسج اینترستیشل, 4 درصد ریه های پر هوا و در 1 درصد احتمال برجستگی ورید اجوف فوقانی گزارش گردید. در معاینه بالینی 33 درصد بیماران دچار ناراحتی ریوی بودند که تنها 4 درصد تحت درمان بودند. 18 درصد در سمع ریه دچار خشونت صدا بوده و 11 درصد کاهش صداهای ریوی داشتند، بقیه بیماران(71 درصد) سمع ریه شان نرمال بود.

نظر به اینکه در این مطالعه تمام موارد غیر طبیعی رادیولوژیک در معاینه بالینی بیماران نیز به دست آمد و رادیوگرافی ها صرفا تایید کننده یافته های بالینی بودند، لذا برای جلوگیری از تحمیل هزینه های بیشتر و صرفه جویی در وقت و انرژی کارکنان بخش رادیولوژی و جلوگیری از استهلاک دستگاه های رادیوگرافی بهتر است رادیوگرافی قبل از عمل تنها اختصاص به بیماران ریوی تحت درمان و یا آن دسته از بیمارانی که در معاینه بالینی یافته مثبت دارند اختصاص یابد. انجام رادیوگرافی قفسه سینه در سن بالاتر از 60 سال بهتر است با در نظر گرفتن یافته های بالینی مورد نظر قرار گیرد.