بررسی نقش بارورسازی ابرهای سطح پایینبه منظور ارتقاء ایمنی در جاده های کوهستانی

مه یکی از پدیده های هواشناسی است که با تشکیل آن دید افقی و عمودی کاهش می یابد. با وجود مفید بودن آن در کشاورزی از نظر جلوگیری از یخ زدگی گیاهان میوه دار، در بروز خسارات جانی و مالی در بخش حمل و نقل نقش مهمی را ایفا می کند. این پدیده طبیعی و مخرب در هوانوردی مشکلات عمده ای ایجاد کرده و از عملیات پروازی جلوگیری می نماید. به طور کلی برای پراکنده کردن مه و به دنبال آن شفاف نمودن هوای سطح زمین ابتدا باید از نحوه شکل گیری و انواع آن شناخت لازم را کسب کرد و سپس در مورد نحوه بکارگیری فنآوری های نوین برای پراکنده کردن آن اقدام نمود. در این مقاله پس از مروری بر نحوه شکل گیری و ساختار فیزیکی مه، اطلاعات، آمار و نمودارهای روزهای مه آلود سی شهر کشور تهیه و نقشه های پهنه بندی آن ها به دست آمدند، سپس نتایج تحقیقات میدانی و عملیات مه زدایی که در نقاط مختلف کشور ایران انجام شده اند، مورد بحث و بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از انجام آزمون های میدانی نشان دهنده موفقیت روش بارورسازی با استفاده از دی اکسیدکربن مایع توسط خودروی سیار جهت پراکنش مه های ابرسرد به عنوان یکی از بهترین روش هاست که در فاصله 30 دقیقه بعد از بذرپاشی موجب شفاف شدن هوا و باز شدن میدان دید میشود. نتایج موفق این آزمون میدانی مؤید این واقعیت است که روش های موفق بارورسازی می توانند در به منظور پراکنش مه و شفاف سازی جو به کار گرفته شود. در بخش پایانی از مقاله مدل سازی عددی فرآیندهای خردفیزیکی بارورسازی ابر ابرسرد مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.