بررسی هزینه - درآمد واحدهای بهداشت دهان و دندان مراکز بهداشتی درمانی استان فارس و شاخص سلامت دهان و دندان در سال های 1380 تا 1382

بیان مساله: افزایش درخواست برای مراقبت های بهداشتی و منابع محدود، فشار را بر دولت ها برای یافتن سازو کاری در اختصاص عادلانه و توزیع مناسب منابع افزایش داده است. استفاده از واکاوی های اقتصادی، یکی از ابزارهای مناسب برای سیاستگذاری این منابع به صورت عادلانه و با رعایت اولویت هاست.
هدف از این پژوهش، بررسی هزینه های سرمایه ای و مصرفی خرج شده در واحدهای بهداشت دهان و دندان مراکز بهداشتی درمانی در استان فارس و مقایسه ی آن با درآمد این مراکز و اثرگذاری آن بر شاخص های سلامت دهان و دندان بود.
مواد و داده های مربوط به این بررسی، برپایه ی فرم های آماری واحدهای بهداشت دهان و دندان مراکز بهداشتی درمانی شهری و روستایی، که هر سه ماه یکبار به مرکز بهداشت استان فرستاد می شود، استخراج شده است. دوره ی بررسی سال های 1382-1380 است.
هزینه ی صرف شده برای انجام خدمات بهداشت دهان و دندان در سال 1380، 160/471/871/6 ریال، در سال 1381، 540/026/243/6 و در سال 1382، 880/570/009/7 ریال بوده است. نسبت درآمد به هزینه در سال 1380 در حدود 20 درصد و در سال های 1381 و 1382، هر یک، به ترتیب 25 و 26 درصد برآورد گردید.
با توجه به تعرفه ی پایین خدمات دندانپزشکی و پرداخت یارانه به گروه های هدف، همواره هزینه ی واحدهای بهداشت دهان و دندان بیشتر از درآمد آن است. این هزینه ها اثر بر بهبود شاخص های سلامت دهان و دندان (DMFTو (dmft در استان فارس نداشته است.