بررسی آزمایشگاهی تاثیر مواد وایتال بلیچینگ بر استحکام خمشی کمپلکس مینا و عاج

سفید کردن دندانهای زنده به کاربرد موادی نیاز دارد که سودمند بوده و باعث کمترین صدمه به نسج دندان گردند. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی تعیین اثر مواد سفید کننده دندانهای زنده با غلظتهای متفاوت بر استحکام خمشی کمپلکس مینا و عاج بود.
در این تحقیق که بصورت طرح موازی از نوع مداخله گرانه انجام شد از سطح فیشیال چهل و هشت عدد دندان گاوی سالم قطعاتی به ابعاد 8×3×2 میلیمتر تهیه شد. سپس قسمت عاجی نمونه ها، توسط موم پوشانده شده و نمونه ها براساس نوع ماده بلیچینگ به چهار گروه 12 تایی تقسیم شدند.
گروه اول: 9%Perfecta Bravo گروه دوم: 15% Opalescence، گروه سوم: 20% Opalescence و گروه چهارم: گروه کنترل (بزاق مصنوعی). نمونه های گروه آزمایش به مدت دو هفته در ماده سفید کننده قرار گرفتند. زمان استفاده از ماده بلیچینگ طبق دستور کارخانه بود. گروه کنترل در بزاق مصنوعی قرارگرفت. پس از اتمام دوران آزمایش، تست شکست نمونه ها برای مشخص شدن استحکام خمشی توسط اینستران با سرعت کراس هد 0.2 میلی متر در دقیقه انجام شد. آنالیز داده ها توسط آنالیز واریانس یک عاملی انجام شد (?=0.05). میانگین استحکام شکست داده ها بر حسب مگاپاسکال عبارت بود از: گروه اول) 123.99، گروه دوم) 124.87، گروه سوم) 162.98 و گروه چهارم) 141.26. پس از پذیرفتن فرض نرمال بودن داده ها توسط آزمون ناپارامتری Kolmogorov-Smirnov با احتمال 95% آنالیز واریانس یک عاملی مشخص نمود که اختلاف قابل ملاحظه آماری بین گروه ها وجود ندارد (P>0.05).
مواد وایتال بلیچینگ با غلظتهای متفاوت در مدت زمان دو هفته تاثیر معنی داری در استحکام شکست کمپلکس مینا و عاج ندارند.