مقایسه جذب آب و قابلیت انحلال اکریل گرما سخت آکروپارس و ملیودنت

پیام:
چکیده:
زمینه و هدف
اکریل ها یکی از پر استفاده ترین مواد در دندانپزشکی هستند که از خصوصیات مهم آنها قابلیت انحلال و جذب آب می باشد. با توجه به اینکه تاکنون در مورد این دو خصوصیت اکریل ایرانی تحقیقی صورت نگرفته، مطالعه حاضر با هدف اندازه گیری و مقایسه میزان قابلیت انحلال و جذب آب اکریل گرما سخت ایرانی اکروپارس با اکریل گرما سخت ملیودنت (مورد تایید ADA)، انجام شد.
روش بررسی
مطالعه آزمایشگاهی حاضر، مطابق با استاندارد شماره 2571 موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران و استاندارد شماره 12 ADA و استاندارد شماره 1567 ISO انجام گرفت. از هر نوع اکریل 6 نمونه به شکل دیسک با ابعاد 50x0.5 میلیمتر تهیه گردید. نمونه ها ابتدا در دسیکاتور و سپس داخل oven به مدت 24 ساعت نگهداری شده و پس از آن توزین گردید؛ سپس در داخل آب غوطه ور شده و 7 روز در oven نگهداری و دوباره توزین گردیدند. نمونه ها به مدت 24 ساعت در دسیکاتور و داخل oven قرار داده شدند تا مجددا خشک شوند و سپس دوباره وزن آنها اندازه گیری شد. پس از جمع آوری اطلاعات در رابطه با میزان جذب آب و قابلیت انحلال، داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی و One sample t مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
یافته ها
میانگین جذب آب در اکریل ملیودنت 0.01 mg/cm2 ±0.76 یا 1 μg/mm3±30.5 و در اکریل اکروپارس 0.009 mg/cm2 ±0.77 یا 0.87 μg/mm3±30.7 بود. همچنین میانگین قابلیت انحلال در اکریل اکروپارس 0.001 mg/cm2 ±0.062 یا 0.13 μg/mm3±2.5 و در اکریل ملیودنت 0.001 mg/cm2 ±0.042 یا 0.097 μg/mm3±1.7 بود. بررسی های آماری نشان داد که میانگین جذب آب آکریل های اکروپارس و ملیودنت با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشت (P=0.9)؛ ولی میانگین قابلیت انحلال این دو نوع اکریل تفاوت معنی داری نشان داد (P=0.002).
نتیجه گیری
میزان جذب آب اکریل اکروپارس مطابق با استاندارد های موجود می باشد، در صورتی که قابلیت انحلال آن بیشتر از حد استاندارد های موجود است. این مساله احتمالا ناشی از بیشتر بودن میزان مونومر باقیمانده بعد از پخت، نوع و میزان عوامل cross linking و پلاستی سایزرها و یا بیشتر بودن مواد افزودنی محلول در آب موجود در ترکیب اکریل اکروپارس می باشد. در خصوص آکریل ملیودنت نیز میزان جذب آب مطابق با استانداردهای موجود و میزان قابلیت انحلال کمی بیشتر از حد استاندارد است.
زبان:
فارسی
در صفحه:
55
لینک کوتاه:
magiran.com/p477704 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!