بررسی میزان DMFT در دانش آموزان ناشنوای 12 ساله مدارس استثنایی تهران

در خصوص پیشگیری از بروز بیماری های دهان و دندان ناشنوایان و مشکلات بهداشت و درمان آنها تحقیقات و بررسی های بالینی نسبتا محدودی انجام گرفته است. درمان های محافظه کارانه دندانپزشکی بخش مهمی از برنامه های بهداشتی برای همه افراد و از جمله ناشنوایان می باشد و برنامه ریزی برای این مهم مستلزم داشتن آگاهی از وضعیت DMFT (دندان های پوسیده، کشیده شده و پر شده) موجود در آنان می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی میزان DMFT در دانش آموزان ناشنوای 12 ساله مدارس ناشنوایان تهران بزرگ انجام شد. همچنین ارتباط بین جنس، وضعیت بهداشت دهانی و درجه ناشنوایی با DMFT مورد ارزیابی قرار گرفت.
در این مطالعه توصیفی مقطعی، کلیه دانش آموزان 12 ساله (± 6 ماه) ناشنوای مراکز آموزشی تهران بزرگ که شامل 117 نفر بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. روش انجام کار به صورت معاینه و تکمیل پرسشنامه ای برای هر دانش آموز بود. تعداد دندان های کشیده شده، پوسیده و پر شده هر فرد ثبت شد و میانگین DMFT گزارش گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون های t،chi-square و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
این تحقیق، میانگین DMFT 3.07 را در کل این کودکان نشان داد. در 109 نفر که ضعف شنوایی شدید (بین 71-90 دسی بل) داشتند، میانگین DMFT، 2.99 بود. میانگین رتبه ای DMFT در پسران و دختران با یکدیگر تفاوت چندانی نداشت (در پسران 56.09 و در دختران61.96)، همچنین میانگین رتبه ای DMFT در کسانی که از نخ دندان استفاده نمی کردند (60.40) بالاتر از کسانی بود که از نخ دندان استفاده می کردند (46.71). میانگین رتبه ای در گروهی که گاهی اوقات مسواک می زدند از سایر گروه ها بالاتر (82/72) و در گروهی که یک بار در شبانه روز مسواک می زدند از سایر گروه ها پایین تر بود (26/51).
مقدار DMFT در ناشنوایان مورد مطالعه 3.07 بود. جنسیت در این مورد نقشی نداشت. توصیه به مسواک زدن مرتب و استفاده از نخ دندان می تواند در کاهش DMFT این افراد موثر باشد.