اندازه گیری درجه تبدیل مونومر به پلیمر در Prompt L-Pop، SingleBond، ScotchBond MP Plus Adhesive و یک باندینگ آزمایشگاهی

بیان مساله: میزان باندهای دوگانه باقیمانده در پلیمریزاسیون نقش مهمی در خواص مکانیکی، فیزیکی و شیمیایی رزین های ترمیمی دارد. پلیمریزه شدن ناکافی در لایه هیبرید، دلیلی برای تفاوت در کیفییت این لایه و قدرت باند کمتر می باشد که می تواند به عنوان منبعی برای آزادسازی مونومر عمل کند و اثرات سمی داشته باشد.
مطالعه حاضر با هدف اندازه گیری درجه تبدیل مونومر به پلیمر سه نسل از دنتین باندینگ های 3Mو یک دنتین باندینگ آزمایشگاهی انجام شد.
در این مطالعه تجربی با استفاده از طیف جذبی مواد قبل و بعد از پلیمریزه شدن توسط دستگاه FT-IR، درجه تبدیل به دست آمد. برای اندازه گیری درجه تبدیل از باندینگ های ScotchBond MP Plus Adhesive، SingleBond، Prompt L-Pop و یک باندینگ آزمایشگاهی استفاده شد. شش نمونه از هر باندینگ مورد تحقیق قرار گرفت. زمان سخت شدن 120 ثانیه بود. مقایسه گروه ها با استفاده از آزمونهای Kruskal-Wallis و Mann-Whitney انجام گردید. سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد.
نتایج اختلاف معنی داری را بین گروه ها نشان داد (P<0.01). SingleBond در مقایسه با Prompt L-Pop و ScotchBond MP و دنتین باندینگ تجاری در درجه تبدیل افزایش نشان داد. بین درجه تبدیل در سایر گروه ها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بین دنتین باندینگ آزمایشگاهی و ScotchBond MP اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (P=1.00).
فناوری استفاده از دنتین باندینگ به سمت ساده ترشدن پیش می رود؛ اما در این مطالعه PromptL-Pop به عنوان ادهزیوی که توانایی اچ کردن را دارد، درجه تبدیل بالایی را از خود نشان نداد. استفاده از باندینگ های با مراحل ساده تر نیاز به بررسی بیشتری دارد.