کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم

آسم یک بیماری مزمن تنفسی است که مشکل عمده بهداشتی در اغلب نقاط دنیا می باشد. کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به آسم به علت درمان طولانی و حملات بیماری تحت تاثیر قرار می گیرد. هدف از این مطالعه تعیین کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم است.

این مطالعه از نوع توصیفی است. نمونه ها (386 نفر) از بین بیماران مبتلا به آسم مراجعه کننده به درمانگاه ریه بیمارستان امام خمینی تهران به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای شامل 2 بخش بود. بخش اول مربوط به مشخصات فردی و بخش دوم در مورد کیفیت زندگی بیماران بود. جهت تعیین اعتبار پرسشنامه از اعتبار محتوا و برای تعیین اعتماد آن از آلفای کرونباخ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.

اکثریت واحدهای مورد مطالعه زن، متاهل، بی سواد و در دامنه سنی 50-41 سال بودند. به لحاظ ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیشترین واحدهای مورد بررسی در ابعاد جسمانی، روانی و خواب و استراحت دارای کیفیت نامطلوب و در بعد اجتماعی-شغلی نسبتا مطلوب برخوردار بودند. کیفیت زندگی کلی 1/45% بیماران نسبتا مطلوب و 3/45% نامطلوب بود. بین جنس، سن، تحصیلات و درآمد با کیفیت زندگی نیز ارتباط آماری معنادار مشاهده گردید (05/0p<).

نتایج این مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی کلی واحدهای مورد مطالعه نامطلوب و نسبتامطلوب بوده است لذا باید برای درمان و مراقبت از آن ها برنامه ریزی دقیق تری به عمل آید.