پیگیری یک ساله فیستولهای شریانی وریدی پهلو به پهلو همراه با لیگاتور شاخه دیستال ورید در بیماران نیازمند به همودیالیز

برای انجام همودیالیز به یک راه عروقی مناسب نیاز است که ایجاد این راه عروقی با به کار گذاشتن فیستولهای شریانی وریدی صورت می گیرد. برای ایجاد این فیستولها، روش های متفاوتی وجود دارد که در این مطالعه عوارض و میزان پایایی تکنیک پهلو به پهلو با لیگاتور شاخه دیستال در یک پیگیری یک ساله مورد ارزیابی قرار گرفته است.
این مطالعه بر روی 62 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن کلیه انجام شده است که پس از انتخاب بیماران، فیستول شریانی وریدی پهلو به پهلو با لیگاتور شاخه دیستال کار گذاشته شد و در فواصل زمانی 6 ماهه و یک ساله فیستول از نظر میزان پایایی و عوارض بررسی شد.
در 9/12% بیماران عوارض وجود داشت که اکثریت موارد خفیف بود و در هیچ کدام از موارد نیاز به جراحی مجدد وجود نداشت. همچنین میزان پایایی یک ساله در این تکنیک 56/93% بود.
نتیجه گیری و توصیه ها: تکنیک فیستول شریانی وریدی پهلو به پهلو با لیگاتور دیستال می تواند عوارض کم و میزان پایایی بالایی همراه باشد. برای قضاوت دقیق تر در این خصوص به پیگیری طولانی تر و مقایسه این روش با سایر روش ها احتیاج داریم.