آلودگی میکروبی کاتترهای وریدی بیماران ICU و عوامل مرتبط با آن

با توجه به شیوع عفونت بیمارستانی و عوارض شناخته شده آن و وجود گزارشات مبنی بر وجود آلودگی کاتترهای وریدی بیماران بستری و به منظور تعیین شیوع آلودگی میکروبی کاتترهای وریدی و عوارض مرتبط با آن و میزان مقاومت آنها به آنتی بیوتیکهای رایج، این تحقیق روی افراد بستری در بخش ICU بیمارستان شهید بهشتی کاشان سال 1379 انجام گرفت.
تحقیق به روش توصیفی روی بیمارانی که به طور مستمر مراجعه وکاتتر آنها به هر دلیل خارج می شد، انجام گرفت. 3 سانتی متر پلاستیکی آن با روش آسپتیک جدا شده و داخل لوله محتوی تایوگلیکولات انداخته می شد و در صورت رشد نمونه تا 7 روز، بر روی محیط آگار پاساژ داده می شد، نوع باکتری رشد کرده مشخص شده وآنتی بیوگرام انجام می گردید. نقش سن، جنس، طول مدت استفاده از کاتتر و مدت اقامت در ICU، فلبیت محل کاتتر و موقعیت مکانی کاتتر به عنوان عوامل مرتبط با بروز آلودگی تعیین گردید.
در این پژوهش از 100 کاتتر داخل عروقی کشت داده شده که از 36 بیمار جدا شده بود، میزان آلودگی 29% بود. از این میان، استافیلوکوک کواگولاز منفی به میزان 18% شایعترین باکتری در کشتها بود. سن، طول مدت بستری، طول مدت استفاده از کاتتر و وجود فلبیت و موقعیت مکانی کاتتر روی آلودگی نقش نداشته اند (NS).
نتیجه گیری و توصیه ها: گرچه استافیلوکوک کوآگولاز منفی در اکثریت موارد عامل عفونت بالینی نمی باشد و در اثر آلودگی با فلور پوست ایجاد می شود و شیوع واقعی آلودگی کاتترها کمتر می گردد (11%) باز هم آلودگی میکروبی کاتترهای وریدی مسئله ای جدی است که بررسی علت یا علل واقعی آن توصیه می گردد.