ترجیحات جنسی و گرایش زنان همسردار به رفتار باروری: مطالعه موردی شهر تهران

در این پژوهش تلاش شده است تا با اتکا به روش علمی، شواهدی در زمینه تاثیر ترجیحات جنسی زنان همسردار بر گرایش آن ها به رفتار باروری فراهم شود. نظری های ارزش کودکان و نظریه های فرهنگی باروری، چارچوب نظری این تحقیق را تشکیل می دهند. در این تحقیق، با بهره گیری از روش تحقیق پیمایشی، تکنیک مصاحبه حضوری و ابزار پرسش نامه، داده هایی از 550 زن همسردار ساکن در شهر تهران گردآوری شده است. هدف اصلی این تحقیق تبیین جایگاه مفهوم رضایت از ترکیب جنسی فرزندان بر گرایش زنان به رفتار باروری بوده و به همین منظور از انواع تکنیک های آماری به ویژه رگرسیون و رگرسیون لجستیک در این زمینه بهره برداری شده است.
تحلیل های تفکیکی این تحقیق نشان داد که در سطح متغیرهای مربوط به خصوصیات فردی، متغیرهای سن زن و تحصیلات زن، در سطح متغیرهای جمعیت شناختی، متغیرهای تعداد کل فرزندان، مدت ازدواج، تعداد فرزندان دختر و ترکیب جنسی فرزندان و در سطح متغیرهای مربوط به نگرش های ذهنی، متغیرهای ارزیابی ترکیب جنسی فرزندان بر اساس ترجیحات جنسی و تعداد فرزندان مطلوب در تبیین گرایش زنان به رفتار باروری نقش عمده ای برعهده دارند. تحلیل های چند متغیره، در الگوی رگرسیون لجستیک در سطح مجموع متغیرهای اصلی تحقیق نیز نشان داد که متغیرهای ارزیابی ترکیب جنسی فرزندان بر مبنای ترجیحات جنسی، سال های ازدواج و محل تولد همسر در مجموع در پیش گرایش زنان همسردار به رفتار باروری مشارکت دارند و در حدود 84 درصد موارد، وضعیت متغیر وابسته را به درستی پیش بینی می کنند.