مقایسه تاثیر مسدود کردن کانال سدیمی تیپ عصبی بر فعالیت پیس میکری گره سینوسی-دهلیزی ودهلیزی-بطنی قلب موش C57 BL6/J

چکیده در سلول های قلبی جریان کانال سدیمی تیپ عصبی (neuronal type Na+ channel) یکی از جریان های مطرح در مرحله دپولاریزاسیون پتانسیل عمل در سال های اخیر می باشد. هدف از این بررسی مقایسه اثر مسدود کنندگی تترودوتوکسین (TTX) بر فعالیت پیس میکری گره سینوسی- دهلیزی و دهلیزی- بطنی دست نخورده و سالم موش، بوده است.
مقدمه در این بررسی که به روش تجربی انجام گرفت فعالیت خود به خودی دو گره سینوسی – دهلیزی و دهلیزی - بطنی سالم که از هم جدا شده بودند، قبل و هنگام مصرف 100 نانو مولار TTX ثبت و طول دوره قلبی اندازه گیری گردید اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون آماری تی تجزیه و تحلیل شد. روش کار گره سینوسی-دهلیزی، گره دهلیزی-بطنی، طول دوره، جریان کانال سدیمی تیپ عصبی، تترودوتوکسین نتایج مصرف 100 نانو مولار TTX باعث افزایش طول دوره قلبی در نمونه های گره سینوسی- دهلیزی از 45/13±28/212 هزارم ثانیه درحالت کنترل به 29 ±35/263 هزارم ثانیه در زمان مصرف دارو و در نمونه های گره دهلیزی بطنی از 68±40/578 هزارم ثانیه درحالت کنترل به 75/71 ±20/856 هزارم ثانیه در زمان مصرف دارو شد. تاثیر دارو بر هردو گره سینوسی- دهلیزی و دهلیزی- بطنی به ترتیب 6± 25/22 و 5/13±5/52 درصد بوده است. در هر دو گره این تغییرات معنی دار هستند.
نتیجه گیری براساس نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که جریان کانال سدیمی تیپ عصبی در هر دو گره موجود بود و اثر TTX بر طول دوره قلبی بر هر دو گره متفاوت بود. یعنی این که اثر دارو بر گره دهلیزی- بطنی بیش از دو برابر گره سینوسی- دهلیزی بوده است که این افزایش احتمالا به افزایش دانسیته جریان کانال سدیمی تیپ عصبی مربوط است.