تحلیل عاملی نیازهای آموزشی پنبه کاران(از دیدگاه کارشناسان ترویج کشاورزی استان سمنان)

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی دیدگاه کارشناسان ترویج کشاورزی استان سمنان در زمینه نیازهای آموزشی پنبه کاران استان سمنان پیرامون زراعت پنبه می باشد. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی و به روش توصیفی و همبستگی بوده و از تکنیک تحلیل عاملی در تعیین نیازهای آموزشی استفاده شده است. تعداد نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران 45 نفر برآورد گردید. بر اساس نتایج حاصل بین سطح سواد، علاقه به اجرای برنامه های آموزشی، میزان اجرای برنامه های آموزشی، میزان اجرای نیاز سنجی با نگرش کارشناسان در زمینه ضرورت نیازسنجی آموزشی در زمینه زراعت پنبه رابطه مثبت و معنی داری به دست آمد. در ادامه به منظور تعیین نیازهای آموزشی پنبه کاران از دیدگاه کارشناسان ترویج کشاورزی از تکنیک تحلیل عاملی بهره گرفته شد. به منظور بررسی مناسب بودن داده ها برای تحلیل عاملی از آزمون بارتلت (Bartlett test=288.502، Sig=0.000) و KM0=0.557 بهره گرفته شد. نتایج حاصل نشان می دهد که داده ها برای تحلیل عاملی مناسب می باشند. بر اساس نتایج حاصل از تحلیل عاملی مشخص شد که شش عامل بیان شده یعنی متغیرهای 1) آموزش در خصوص بیماری ها و علفهای هرز پنبه و آبیاری، 2) آموزش نحوه صحیح آماده سازی زمین، 3) آموزش در زمینه استفاده از نهاده های شیمیایی، 4) آموزش در زمینه هورمن های شیمیایی 5) آموزش در زمینه انبارداری و 6) آموزش در زمینه مبارزه غیر شیمیایی با آفات در مجموع 75% تغییرات متغیر نیازهای آموزشی رابیان می نماید. یعنی اگر در برنامه های آموزشی این شش عامل مورد توجه مناسب قرار گیرد می توان اعتقاد داشت نیازهای آموزشی پنبه کاران بدقت ارزیابی وتحت پوشش قرار گرفته است.