اندازه گیری ضخامت باقیمانده جدار لوله ها در هنگام کار به روش پرتونگاری گاما

تعیین میزان خوردگی و اندازه گیری ضخامت باقیمانده جدار لوله ها دو عامل مهم در برآورد مدت کارکرد آنها است. آزمون فراصوتی متداولترین روش اندازه گیری ضخامت دیواره لوله می باشد. این روش، با وجود سادگی و سریع بودن، یک نوع آزمون اندازه گیری نقطه ای است که نیاز به برداشتن عایق از سطح لوله و آماده سازی سطحی دارد. آزمونهای پرتونگاری (روش مماسی و روش تحلیل چگالی نوری فیلم) روش های مهم دیگری در بررسی ضخامت باقیمانده لوله ها می باشند. در این کار پژوهشی، تغییر ضخامت لوله هایی به قطر 270 میلی متر و به ضخامت 4/7 تا 5/28 میلی متر به وسیله پرتونگاری گاما با چشمه Ir-192 بررسی شده است. برای این منظور، تغییرات چگالی نوری فیلم های پرتونگاری شده، با ضخامتها و مقادیر پرتودهی مختلف مطالعه و روابطی بر پایه اصول تئوری و اندازه گیری های تجربی عرضه شده است. نتایج این بررسی ها نشان می دهد که کاهش ضخامت هایی به میزان 10، 20 و 50 درصد در لوله های بدون عایق و عایق دار تهی، یا حامل گاز را می توان اندازه گیری کرد. در این روش علاوه بر تعیین عمق خوردگی، مساحت مناطق خورده شده و نوع خوردگی نیز به وضوح قابل برآورد است.