تاثیر سن شروع سندرم نفروتیک حساس به استرویید بر پیش آگهی آن در کودکان

سندرم نفروتیک با تغییرات اندک(Minimal Change Nephrotic Syndrome=MCNS)، شایع ترین نوع سندرم نفروتیک ایدیوپاتیک(INS) در کودکان است. اغلب کودکان مبتلا به INS به استرویید پاسخ مناسب می دهند اما تعداد زیادی از آن ها دچار عودهای بعدی می شوند. در این مطالعه تاثیر سن شروع بیماری بر پیش آگهی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور پرونده پزشکی تمام کودکان 1 تا 10 ساله با تشخیص INS و پاسخ اولیه به استرویید که حداقل 7 سال مراجعه منظم درمانگاهی داشتند، از نظر سن شروع بیماری، جنس، تعداد عودها، گزارش آسیب شناسی و استفاده از سایر درمان های سرکوب گر ایمنی مورد ارزیابی قرار گرفت. کودکان مورد مطالعه در 3 گروه سنی 3-1 سال، 6-4 سال و 10-7 سال در شروع بیماری، بررسی شدند و در نهایت 61 کودک(46 پسر و 15 دختر) که دارای مشخصات مورد نظر برای بررسی بودند با تعداد 23، 24 و 14 نفر به ترتیب در گروه های ذکر شده قرار گرفته و مطالعه شدند. نمونه برداری کلیه در 46 مورد انجام شد که در 5/76%، MCNS گزارش گردید. داروهای سیکلوفسفامید، کلرامبوسیل و سیکلوسپورین به ترتیب در 18، 4 و 1 نفر از بیماران مورد استفاده قرار گرفته بودند. کودکانی که شروع بیماری آن ها در محدوده 3-1 سال، 6-4 سال و 10-7 سالگی بود به ترتیب 92/5±7، 74/3±54/5 و 81/1±57/1 دچار عود شده بودند و دوره بیماری فعال در آن ها به ترتیب 15/4±52/5، 57/3±37/5 و 54/1±92/1 سال بود. با توجه به تعداد عودها و دوره فعال بیماری، بین گروه سوم(10-7 سال) و 2 گروه سنی دیگر تفاوت معنی داری وجود داشت(05/0P<). بنابراین می توان گفت سن شروع بیماری یک عامل مهم در پیش آگهی سندرم نفروتیک حساس به استرویید در کودکان می باشد.