بررسی قدرت اثر بخشی ضد عفونی کننده های رایج بر روی استافیلوکوک اپیدرمیدیس و پسودوموناس آئروژینوزا های جدا شده از بیمارستانهای آموزشی همدان در سال 1385

مقدمه و انتخاب ضدعفونی کننده مناسب و بکارگیری روش های استاندارد گندزدایی می تواند در کاهش عفونت های بیمارستانی نقش موثری داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی قدرت اثر بخشی ضدعفونی کننده های رایج در بخش های ICU، CCU، سوختگی و اتاق عمل بیمارستانهای آموزشی همدان بر روی استافیلوکوک اپیدرمیدیس و پسودوموناس آئروژینوزا و همچنین تعیین سویه های باکتریایی مسئول عفونتهای بیمارستانی در بخشهای مورد پژوهش بود.
این مطالعه بصورت کارآزمایی آزمایشگاهی بوده و در مجموع 400 نمونه از بخش های ICU، CCU، سوختگی و اتاق عمل بیمارستانهای آموزشی مباشر کاشانی، امام خمینی، اکباتان و فاطمیه همدان در سال 1385، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه ها بر روی محیط آگار خوندار کشت داده شد و سپس با استفاده از تست های افتراقی و بیوشیمیایی تشخیص داده شدند. مواد ضد عفونی کننده مورد استفاده عبارت بودند از: سایدکس (گلوتارآلدئید)، هیپو کلریت سدیم، کرئولین5/2%، هایژن1%، بتادین، اتانول70%، ساولن2/3% و کلر هگزیدین 1%. اطلاعات در پرسشنامه وارد شده و با استفاده از آزمون آماری t-test و نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفتند.
از مجموع 400 نمونه کشت داده شده در چهار بیمارستان، 178 مورد (5/44%) کشت مثبت بدست آمد. شایعترین باکتری های جدا شده از چهار بیمارستان عبارت بودند از: اشریشیاکلی، استافیلوکوک اپیدرمیدیس، میکروکوکوس، باسیلوس سوبتیلیس و پسودوموناس آئروژینوزا. موثرترین ماده ضد عفونی کننده بر روی سویه های استافیلوکوک اپیدرمیدیس به ترتیب سایدکس، هیپو کلریت سدیم و کرئولین و ضعیف ترین آنها اتانول 70% بود. موثرترین ماده ضد عفونی کننده بر روی سویه های پسودوموناس آئروژینوزا، سایدکس وکرئولین و ضعیف ترین آنها اتانول 70% و ساولن 2/3% بود.
نتایج این مطالعه نشان داد که کرئولین (ترکیبات فنولیک) و سایدکس از موثرترین ضدعفونی کننده ها هستند و اختلاف معنی داری بین اثر بخشی آنها بر استافیلوکوک (469/0P=) و پسودوموناس (53/0=P) مشاهده نمی شود، اما اثربخشی سایر ضد عفونی کننده های مورد بررسی بر روی دو نوع باکتری ذکر شده متفاوت بوده و اختلاف معنی دار در اثربخشی آنها مشاهده گردید (05/0P<).