اثر واسطه گی توجه متمرکز بر خود و خودکارآمدی اجتماعی بر ارتباط میان اضطراب اجتماعی و سوگیری های داوری

از آن جا که افراد با اختلال اضطراب اجتماعی در موقعیت های اجتماعی، اضطراب زیادی را تجربه می کنند و خودکارآمدی در موقعیت های اجتماعی، تعیین کننده اضطراب اجتماعی دانسته شده، در این بررسی ارتباط میان خودکارآمدی اجتماعی، توجه متمرکز بر خود، سوگیری های شناختی و اضطراب اجتماعی آزمون شده است.
این بررسی از نوع مقطعی- مقایسه ای است. 830 دانش آموز دبیرستانی (429 دختر و 401 پسر) شهر شیراز که به روش خوشه ای- تصادفی نمونه گیری شده بودند به مقیاس اضطراب اجتماعی (SAS-A)، پرسش نامه احتمال/ پیامد وقوع رویدادهای منفی اجتماعی (PCQ-C)، پرسش نامه کانون توجه (FAQ) و مقیاس خودکارآمدی برای موقعیت های اجتماعی (SESS) پاسخ دادند. تحلیل داده ها به کمک ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون انجام شد.
اضطراب اجتماعی همبستگی معنی داری با خودکارآمدی اجتماعی (001/0p<) و توجه متمرکز بر خود (001/0p<) داشت. افزون بر آن اضطراب اجتماعی، خودکارآمدی اجتماعی و توجه متمرکز بر خود ارتباط معنی داری با احتمال (001/0p<) و پیامد (001/0p<) رخداد رویدادهای منفی اجتماعی داشتند و در نهایت الگوی میانجی تایید شد. به بیان دیگر اضطراب اجتماعی با خودکارآمدی اجتماعی و توجه متمرکز برخود و از این رو با سوگیری های شناختی ارتباط داشت.
توجه متمرکز بر خود و شاخص های سوگیری داوری با کنترل خودکار آمدی اجتماعی و اضطراب اجتماعی ارتباط دارند.