سنجش میزان اثربخشی خصوصی سازی در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان اصفهان

گستردگی سازمان های دولتی به همراه سوء مدیریتها منجربه مشکلاتی در سطح کلان اقتصاد و بخش سلامت شده است. خصوصی سازی بعنوان راهی برای حل این مشکلات در نظر گرفته شده است. هدف اصلی این مطالعه ارزیابی اثر بخشی برنامه خصوصی سازی اجرا شده در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی از یک برنامه اجرا شده در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در یک دوره 5 ساله (1383-1379) می باشد. جامعه آماری شامل: بیمارستان های الزهرا(س)، امین، بهشتی، چمران، نور و علی اصغر(ع)، سید الشهداء(ع)، عیسی بن مریم(ع)، فارابی، فیض، کاشانی، امام موسی کاظم(ع) و مدرس بود و هدف چنین گزینشی برآورد میزان اثربخشی یا موفقیت خصوصی سازی در این مراکز بود. اطلاعات مربوطه با ارسال چک لیست به واحد حسابداری هر بیمارستان تهیه گردید.این اطلاعات در خصوص تعداد شرکتهای واگذار شده و به تفکیک براساس نوع فعالیتهای خدماتی، تاسیساتی، پرستاری، حمل و نقل و طبخ و توزیع غذا می باشد. همچنین اطلاعات مربوط به درصد اشغال تخت و اطلاعات مربوط به واحدهای راه اندازی شده درهریک از بیمارستان ها نیز از مدیریت آمار و اطلاع رسانی پزشکی تهیه شده است و یافته ها مورد تحلیل قرار گرفت.
از نظر میزان هزینه ها در دوره پنج ساله مذکور، شاهد افزایش هزینه ها بوده ایم و از نظر درصد اشغال تخت، شاهد افزایش آن و از نظر تعداد واحدهای راه اندازی شده، شاهد افزایش آن بوده ایم.
باتوجه به نتایج حاصل از پژوهش و حساسیت نوع خدمات رسانی و هزینه ساز بودن آن در بخش خدمات پزشکی، خصوصی سازی در بخش سلامت توصیه می گردد و به نظر می رسد خصوصی سازی راه حل موثری در حل مشکلات اقتصادی بخش سلامت باشد.